"Ia ezagutzen ez zuen aitonak herentzian mendian galdutako etxe bat utzi diola-eta, hara doa Ane Duhalde, ordura arteko bere bizimodu grisa eten nahian. Etxean, baina, deskubrimendu lazgarri bat egingo du, aitonaren iraganaz galdetzera behartuko duena.
Misterioaren sokak Frantziako Erresistentziaraino eramango du, II. Mundu Gerraren garaian; berrogeitaka urte beranduago Europako hainbat lekutan gertaturiko hilketa sorta izugarri bat ere harrapatzen du, eta bere burua arriskuan egon litekeela sentituko du azkenik."
(edit. promo.)

"Eguzki beltzaren sekretua" irakurri neutsan idazle honi pasadan urtean ta denbora-pasa modura eleberri korrektoa iruditu jatan. Bigarren honek, ez dau irakurleen artean hainbesteko harrera onik euki (laugarren edo bosgarren irakurlea izan nazela iruditu jat, ez dot gogoratzen oin) baina finean, aurrekoan modu-modukoa dala iruditen jat.

Agian, apur bat kontran bota leikiokena da azkenean (spoiler) irakurlea tontotzat jotzen dauela hiltzailearen pausu guzti-guztiak zehatz zehatz aurkestuz gertaezina iruditzen jatan monologo batean. Baina gitxienez, ezin liteke orijinaltasunik ukatu eleberriko pertsonai txarra onik itzitean bukaeran (hainbat adibide egon leiz, baina ez pentseu sarritan gertatzen danik) (/spoiler)

Spoiler kontu hauekin, agian ez detsot leku gehigirik itzi eritzi hutsari, ez? ( )