Marco LugliReseñas

Bello, con un Gelsomino che dopo il colpo subito per la scoperta del passato della moglie sta pian piano riprendendo in mano i fili della sua vita anche se lo strano rapporto con Anna non è, di certo, il modo migliore per rimettersi in piedi. Ma il nuovo caso che lo vede coinvolto nelle indagini, questa volta affidate ad Anna, lo metterà decisamente alla prova e sarà solo il suo intuito ad evitare che accada il peggio.

Bello e intrigante, una storia particolare con un finale abbastanza sorprendente e del tutto inaspettato.
Anche il protagonista, il commissario Gelsomino, è un personaggio particolare che, per fare chiarezza, sente il bisogno di comunicare con la moglie morta, cosa questa che farebbe pensare a un’imitazione del vicequestore Rocco Schiavone ma l’autore tiene a precisare a fine volume di aver scritto questo libro prima dell’uscita di quello di Manzini.

Bello e intrigante, un’altra storia avvincente e particolare che vede Gelsomino impegnato a scoprire cosa si nasconde dietro le morti che vengono imputate, dagli abitanti del piccolo paese di Sulrano nel cuore della Grecia Salentina, al morso della taranta.
Una vicenda che inizia nel passato e che porterà Gelsomino a una sconvolgente soluzione.

Bello e intrigante e, ancora una volta, sorprendente nella sua soluzione.
Al centro della storia, e anche su più piani, questa volta c’è la maternità.
Una serie che si conferma decisamente avvincente con personaggi che evolvono, storia dopo storia.

Bello, intrigante, avvincente e, come i precedenti sorprendente.
Questa volta Gelsomino si trova in primo piano ad indagare per dare un volto ad uno scheletro rinvenuto in una vecchia costruzione ricevuta in eredità dal suocero.
Un’indagine che segnerà per lui anche una svolta personale fondamentale.
Aspetto altre avventure di questa serie.

Beter dan het eerste boek rond commissaris Gelsomino die dit keer als personage iets meer uit de verf komt maar tegelijk ook meer tragiek mee krijgt. Het plot van het boek is iets beter uitgewerkt en laat een opening voor een vervolg. Maar of dat in het derde en vierde deel ook nog aan bod gaat komen, valt af te wachten zodra ik die zal lezen. Of dat vlug zal zijn, weet ik nog niet. Ook ditmaal stoorden mij de regelmatig terugkerende tekstuele foutjes. Ligt het bijvoorbeeld aan de vertaler of aan de auteur zelf dat een van de nevenpersonages het ene moment als "therapeut" wordt benoemd, even verderop als "psycholoog" en nog wat verder plots als "psychiater"? Hoe het ook zij, zulke onnauwkeurigheden zorgen voor onnodige distractie.

Eerste boek uit wat wellicht een reeks gaat worden rond commissaris Gelsomino, werkzaam in de Italiaanse Salento. Wat het begin van een seriemoordenaar lijkt, draait een andere richting uit maar dat lijkt niet meteen het resultaat van doorwrocht onderzoekswerk van de commissaris. Het verhaal hangt wat dunnetjes aan elkaar en de ontknoping liet mij wat ontgoocheld achter want ik had er meer van verwacht. Toch ligt het tweede verhaal in de reeks al klaar om te lezen. Hopelijk staan daarin niet zo'n veelheid aan kleine spellingsfouten: een letter te veel of te weinig, ontbrekende of overbodige aanhalingstekens, enz...½