Een lesbische schrijfster kijkt met verbittering, maar ook zelfspot terug op het overspel van haar geliefde met een man.

De schrijfstijl van dit boek is wat van de hak op de tak. Eerlijk gezegd had ik er meer van verwacht. Sommige delen zijn wel grappig en herkenbaar, maar andere weer erg ongeloofwaardig. Vooral het einde stelde me teleur. Een boek hoeft geen happy end te hebben, maar moet wel uitnodigen tot fantaseren over een verder verloop. Dit einde deed dat niet. (3 sterren)

Feb. 2019: Bovenstaande schreef ik jaren geleden. Inmiddels heb ik het boek voor de tweede keer gelezen en heb ik een positiever oordeel. Het boek is met humor, zelfrelativering en beeldend geschreven. Dat het verhaal verspringt in de tijd vind ik nu juist van toegevoegde waarde. Zo zie je maar weer, je oordeel over romans kan veranderen in de loop der jaren. Het aantal sterren heb ik opgehoogd naar 4. ( )

Doeschka Meijsing heeft een heel lezenswaardig boek geschreven over haar verloren liefdes. ( )

Beklijvend boek.
Voor wie ook gedumpt werd zeer herkenbaar wat betreft gevoelens. Onwaarschijnlijk herkenbaar. ( )

Aardig boek, maar ook niet meer. Het begin was even doorzetten. Het laatste deel is het best, en heeft me zelfs hardop doen schateren. ( )