De redactie van dit boek is een ramp. De schrijver heeft mogelijk gedacht dat de autocorrectie onfeilbaar was en heeft duidelijk nooit een drukproef bekeken.Woorden ontbreken of staan tweemaal in een zin, veel stukken van werkwoorden vallen weg, kortom, dit is prutswerk.

Het taalgebruik is bovendien bedenkelijk. Terechte kritiek geven op Woke en zelf hun taal overnemen zoals 'witte mensen' is niet erg consequent. En wat is er mis met 'Geschiedenis'? 'Historie' gebruiken we in het Nederlands in de betekenis van 'verhaal' niet in de betekenis van 'De geschiedenis van Nederland'.

Inhoudelijk is het boek een terechte kritiek op het wereldvreemde woke. Woke brengt ons terug naar middeleeuwse toestanden van onverdraagzaamheid en vervolging van niet-gelovigen, het woke geloof dan.

Dat woke een oorsprong vindt in de christelijke opvattingen van schuld en boete wil de auteur niet gezegd hebben. Hij is zelf Luthers en geeft als oplossing het afstoffen van het christendom. De schrijver geeft meermaals blijk van de voor protestanten zo typische bekeringsijver. Hij zit daarmee in het voetspoor van Buruma en Fukuyama. De laatste haalt hij een aantal keren aan.

Zijn kritiek op woke is trouwens tegenstrijdig met zijn pogingen om het christendom te promoten. Zo zegt hij dat rassen niet bestaan en racisme dus ook niet. Logisch , maar dan verwacht je dezelfde logica wanneer hij het over blasfemie heeft. Hij is tegen blasfemie. Nochtans redeneert hij dan zoals de wokies. Logisch zou zijn te zeggen dat God niet bestaat en bijgevolg blasfemie evenmin.

We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat de schrijver overal handige stukjes uit bronnen aanhaalt zonder die eigenlijk te kennen. Rob de Wijk is geen betrouwbare bron voor wat China betreft. Het is eerder een CCP influencer. En dit is maar een voorbeeld.

De bijdrage van Cliteur is zowat het meest waardevolle in dit boek. Het valt anders wel op dat de bijdragen van professoren en andere prominenten de bedoeling hebben het boek wat meer gewicht te geven. ( )