Eerste en meest filosofische van de burgermanifesten van Verhofstadt: gegrond in het einde van de verhalen; eerste formulering van zijn burgerdemocratie.

De kloof tussen burger en politiek
is nog nooit zo breed geweest.
Steeds meer mannen, vrouwen en vooral jongeren
zoeken hun toevlucht tot utopieën
of ronduit anti-democratische denkbeelden.

De fout ligt niet bij de burger, maar bij de politiek.
Die wordt steeds nadrukkelijker gemanipuleerd
door ongrijpbare drukkingsgroepen
en houdt steeds minder rekening
met wat de mensen écht willen.

Burgermanifest wil pogen het tij te doen keren.
De burger moet opnieuw greep krijgen
op de politiek en zijn politici.

(tekst achterplat)

De tekst van dit pamflet werd opgenomen in de uitgave van het Derde Burgermanifest, Angst, afgunst, en het algemeen belang (1994) en is ondertussen (december 2006), door de zorgen van het weekblad Knack, in die laatste uitvoering ook op het Net beschikbaar gekomen, als pdf-bestand (1,56 MB).

<toevoeging>
Als eindejaarsgeschenk (31 dec 2006) stelde LVB.net ze bovenop ter beschikking als diplomatische weergave in html (340 kB).
</toevoeging>

Dit politieke pamflet van destijds "wonderboy" Guy Verhofstadt, is achteraf, bij de uitvoering (?) ervan, een uiterst wrange grap gebleken. Het kan gelden als een blijvende aanklacht. De aanklacht geldt scherper dan ooit tevoren. Vandaag moet ze, helaas, snierend gericht tegen de schrijver, tegen wat hijzelf ervan bakte, tegen wat onder zijn leiding ervan werd, en wat er, zo droef, van hem werd.

"Ik heb mettertijd geleerd dat de meeste mensen - in hun relatie met de staat, de overheid in de politiek - bevoogd, gekoloniseerd en af en toe zelfs bedrogen worden. Ze hebben geen kijk meer op het wie, hoe en waarom in de gesloten wereld waar beslissingen vallen en reglementen worden gemaakt. Eigenlijk gaat het om een stille, permanente vernedering van burgers. Ik zou graag meehelpen aan het herstel van hun kritische zin, aan hun volledige emancipatie." (Guy Verhofstadt, januari 1991, in "Proloog", in Burgermanifest, blz. (9) 10.)

Om moedeloos bij te worden. Maar misschien is dat intussen wel net de bedoeling. Blijft de walg. Verhofstadt roept ten opstand. Vandaag tegen hém - en zíjn beleid. Hij heeft er intussen welke vorm van geloofwaardigheid ook bij ingeschoten.