De titel Ierse Verhalen samen met de ouderwetse uitstraling van deze in 1965 uitgekomen pocket, hadden mij het idee gegeven een boekje in handen te hebben met eeuwenlang mondeling overgedragen Keltische mythen die door een Ierse schrijver van de 20ste eeuw zijn opgetekend. Veel meer had ik er niet naast kunnen zitten want Ierse verhalen is een boekje dat niets meer en niets minder is dan eentje met verhalen die zich afspelen in Ierland.

Teleurgesteld ben ik echter niet. De verhalen ademen de sfeer uit van het leven op een eiland met de ruwe alles verzwelgende zee op een steenworp afstand. Het zou tijdloos geweest zijn als er geen auto's en telefoons in voor zouden komen want zo'n dorpsleven is van vele eeuwen.

Al worden er geen directe linken tussen de verschillende verhalen gelegd, toch zit er soms een overlap in de personages die een rol spelen. Na enkele verhalen komen deze mensen vertrouwd voor en is het alsof je al opgenomen bent in die gemeenschap.

De verhalen zelf zijn schetsen van wat de mensen drijven in het leven, hun passie, hun angst, hun verlangens. Per verhaal wordt er ingezoemd op één persoon van waaruit je de gebeurtenissen kunt volgen.

Echter zo uitgebreid de inleiding is met sfeerbeelden van de omgeving en de gemoedstoestand van de hoofdpersoon, zo plotseling word je als lezer op het einde soms alleen achter gelaten. Het verhaal denderde dan nog in mijn hoofd door terwijl de rest van de bladzijde wit was.

Eenvoudige taal zonder opsmuk en direct op de emotie. Er mogen wel meer verhalen worden geschreven als deze. ( )