Die inleiding had me meteen te pakken! Wat een liefde voor haar moeder en haar familie spreekt daaruit! Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik het boek nooit uit mezelf was gaan lezen. Maar ik ben blij dat ik het wel gedaan heb. Grappig om te lezen en te leren dat hoe Pampus is ontstaan, om op een ondiepte een fort te bouwen dat een versterking moet vormen voor Amsterdam. Dat op 19 januari 1883een kruitfabriek in Muiden ontploft is, en te moeten concluderen dat we er niets van geleerd hebben. getuige de vuurwerkramp zaterdag 13 mei 2000 in Enschede.

Het is een leuk verhaal, maar soms wat heel veel details. En daar zat hem bij mij de kneep. Hoewel ik het een leuk en intressant boek vind en ik echt benieuwd naar de rest van het verhaal en de familie was, begonnen de vele details in deel 2 mij op te breken. Boek weggelegd en het meerdere malen opnieuw geprobeerd, maar ….. voor mij was het klaar. Jammer want het is een goed familieverhaal.


Juul luisterde na een lange werkdag, die gevuld was geweest met besprekingen over bestek, roomstellen, vingerdoekringen, theezeven met lekbakjes, serviesringen met bijpassende dienbladen, sigarettentrommels, en vloeidrukkers. Van tin, van zilver.
( )

Ik heb mijn twijfels over dit boek. Het is veel te dik, er had echt flink in geschrapt kunnen worden. Het eerste deel, over Indië, is weliswaar best boeiend maar staat los van de geschiedenis die zich in de tweede wereldoorlog afspeelt en waar dit boek om draait. Sommige personen, die interessant lijken, komen niet goed uit de verf maar worden vooral aangestipt. Andere mensen worden opgevoerd, krijgen 10 pagina;s en daarna hoor je niets meer over ze.
Maar ondanks deze bezwaren vond ik het boek goed te lezen. Niet alles, want het is soms erg langdradig, maar andere passages zijn spannend en boeiend. Ik hoorde wel steeds het journaaltoontje van Pauline Broekema tijdens het lezen, dezelfde zinswendingen. ( )