Reseñas
Este sitio utiliza cookies para ofrecer nuestros servicios, mejorar el rendimiento, análisis y (si no estás registrado) publicidad. Al usar LibraryThing reconoces que has leído y comprendido nuestros términos de servicio y política de privacidad. El uso del sitio y de los servicios está sujeto a estas políticas y términos.
Het is een kroniek geworden van de grote veranderingen bij elke verkiezing, van felle conflicten tussen en binnen partijen, met veel verve geschreven in de beeldrijke stijl die we van de auteur op de radio gewoon zijn.
Veel van wat de auteur beschrijft, ligt nog relatief vers in het geheugen, en regelmatig kan je als lezer een lach van herkenning niet onderdrukken: de plompe, maar doortastende stijl van Jean-Luc Dehaene, de nietszeggende verklaringen van Didier Reynders, het voluntarisme van Guy Verhofstadt, de perfide trucs van Steve Stevaert, het onversneden racisme van Filip De Winter … het is leuk (hoewel) om het allemaal nog eens op een rijtje te krijgen. Terugblikkend kan je ook tandenknarsend merken hoeveel tijd en energie er verloren gegaan is met de palavers over de staatshervorming, al zijn onze politici er wel in geslaagd telkens weer het (Belgische) huis overeind te houden en te drastische (gewelddadige) conflicten af te wenden.
Van de Looverbosch beschrijft het als gepassioneerd beschouwer vanop de zijlijn, al deelt hij geregeld links en rechts tikken uit, en wordt er dikwijls meer gesuggereerd dan letterlijk beschreven. De grote zwakte van dit boek is dat het inderdaad maar een kroniek is: een beschrijving van de ontwikkelingen aan de oppervlakte, en geen diepgravende, structurele analyse van de tendensen die schuilgaan achter de politieke waan van de dag. Je merkt ook dat Van de Looverbosch in de eerste plaats de Vlaamse politiek volgt, waardoor bepaalde cruciale Belgische verschuivingen (vooral aan Franstalige kant) buiten beschouwing blijven. Tenslotte lijkt het boek ook enigszins vervormd door de selectie van de hoofdrolspelers waarmee de auteur is gaan spreken voor aanvullende informatie: Verhofstadt, Stevaert en belangrijke Franstalige politici ontbreken in het lijstje, en dat had toch een ander perspectief op kunnen leveren.
Desalniettemin: een heel lezenswaardig en uiteraard erg interessant boek over onze vaderlandse politiek.