Emilio Platti

Een introductie tot de islam, bekeken vanuit christelijke ogen (de auteur was zelf een katholieke priester, behorend tot de dominicaner orde). Dit werk is verdienstelijk omdat het vrij diep ingaat op het ontstaan en de ontwikkeling van de Koran, in samenhang met het leven van Mohammed, en de ontwikkeling van de islamitische rechtstraditie daarna (in de Haddieth). Platti heeft vooral oog voor de diverse redactie-stadia die terug te vinden zijn in de overlevering van de Koran. Maar zijn behandeling van de Middeleeuwse rechtsscholen (die de sjaria vormgaven), en van het moderne fundamentalisme is dan weer uiterst beperkt (alleen het werk van de Pakistaan Mawdoedi wordt besproken). Dit boek dateert van 1996, nog voor de gewelddadige uitbarsting van het islamisme, maar de zorgwekkende ontwikkelingen in Iran, Afghanistan en diverse andere gebieden blijven zo goed als onvermeld. Alleen in het slothoofdstuk blijkt Platti zich wel degelijk bewust van de verder toenemende polarisatie tussen het Westen en het politieke islamisme, waardoor de kennis van en de openheid voor waar de islam écht voor staat verloren dreigt te gaan.
Uit de manier waarop Platti soms de dingen verwoordt, blijkt een uiterste behoedzaamheid om de islamitische broeder vooral niet tegen het hoofd te stoten. Dat is uiteraard een deugdzamer aanpak dan de harde polemiek, maar het resulteert geregeld in een extreme wolligheid. Natuurlijk is zijn poging om het islamitisch perspectief te verduidelijken, lovenswaardig en zelfs redelijk geslaagd, maar wat meer kritische zin was toch wel op zijn plaats geweest. In die zin is dit boek wellicht verouderd.
PS. Bij nader inzien moet ik mijn negatieve slotzin toch wat bijstellen: Platti blijkt na 1996 nog verschillende boeken te hebben gepubliceerd waarin hij gedetailleerd ingaat op het politieke islamisme en fundamentalisme!… (más)