Ted van LieshoutReseñas

Griffel boek: Muggemietje word vermoord door een boek. En iedereen vraagt zich af wie Muggemietje nou echt heeft vermoord.

Een voornamelijk origineel en spannend kinderboek, mooie vormgeving.

Dit is nog eens een interessant boek. Al vele jaren loop ik rond met de vraag dat als er geen maatschappelijk taboe op seksuele handelingen met kinderen zou liggen of het dan ook nog zo schadelijk zou zijn. Dit boek geeft in ieder geval voor een deel antwoord op die vraag.

Ted van Lieshout heeft zijn eigen ervaringen als kind met een pedoseksueel beschreven aan de hand van een aantal brieven gericht aan Maria Volvangenade geschreven door de elfjarige Ted. Omdat het geschreven is door een kind is de taal relatief eenvoudig en soms wat kinderlijk wat mij wel eens stoorde maar wat natuurlijk wel helemaal klopt.

De brieven laten zien welke stadia Ted doormaakt met zijn meneer, van voorzichtige kennismaking tot schijnbaar unieke vriendschap. Een vriendschap die Ted die erg op zichzelf is en veel gepest wordt met niemand anders heeft. Ook vraagt hij zich wel eens af of hij niet een meisje is en krijgen we regelmatig een kijkje in zijn gedachten over hoe hij denkt hoe andere reageren als hij iets bepaalds zegt of juist niet zegt.

Het meest interessante vind ik de manier waarop de band tussen Ted en zijn meneer gesmeed wordt en hoe een heel verhelderend inzicht dit geeft over hoe zoiets kan gebeuren tussen een kind en een volwassene. Ik denk dat heel veel mensen iets van dit boek kunnen leren.

Een echt winterverhaal. Makkelijk in te zetten rond het thema 'Winter' of 'Kerst'. Plotseling ligt er sneeuw en Boer Boris moet hierdoor hard werken. Het boek bevat korte zinnetjes waar rijm in zit. Voor de kinderen dus leuk om naar te luisteren / te lezen.

Vooral een dialoog tussen de 15-jarige en de bijna 60-jarige Ted. Over homoseksualiteit en pedofilie. Is het kind schuldig? Of is het vooral de volwassene die het kind benadert, die schuldig is? Tussendoor enkele brieven van en aan meneer Timmermans ('Mijn meneer') en de geschiedenis van een internetpagina waarop Ted van Lieshout wordt aangemerkt als pedofiel. In eerste instantie vreemd om te lezen, een beetje theoretisch, maar uiteindelijk een heel bijzonder boek. Knap en eerlijk.½

Dit boek was een paar jaar terug prentenboek van het jaar en het thema van de Kinderboekenweek. In die week heb ik het voorgelezen aan peuters. Ik vond het boek niet heel fijn lezen, de illustraties waren wel mooi, maar ik ben niet erg enthousiast over het boek. Het liedje erbij vind ik daarentegen wel erg leuk…

pabo jaar 1

Prentenboek van het Jaar 2015 CPNB

In 1966 beleefde kinderboekenschrijver en -illustrator Ted van Lieshout een liefdesrelatie met een man van in de dertig. Hij was nog een kind. Wat begon als een vriendschap, eindigde in misbruik. In dit boek beschrijft Van Lieshout hoe het allemaal juist verliep. Hij doet dat met behulp van brieven die hij richt aan een Mariabeeldje in een kapelletje langs een landweg. Terwijl de jonge Ted het prettig vindt dat een volwassene aandacht heeft voor hem, speelt 'meneer' een subtiel spel van aanhalen en aandacht geven. Alle hoop is uiteindelijk gericht op Maria.

Prachtig geschreven, Ted van Lieshout heeft zijn ervaringen met 'Zijn meneer' ontwapenend en volkomen geloofwaardig met de stem van een 11-jarige beschreven. In een ruk uitgelezen.½

Een 11-jarige jongen loopt met een geheim. Hij durft het aan niemand toevertrouwen, behalve aan Maria. Zij staat met het kindje Jezus in haar armen in een kapelletje langs de kant van de weg. Aan haar bericht Ted over de bijzonder vriendschap die hij gesloten heeft met een meneer. Hiermee is de toon en de stijl gezet. Op een overrompelde, tedere, ingetogen wijze en met de woorden die een 11-jarige binnen zijn bereik heeft, vertelt Ted over zijn relatie met 'mijn meneer', met veel respekt, innigheid die de ervaring uittilt boven dez ontluisterende en onaantrekkelijke mediaverhalen die ons overstelpen. Warm aanbevolen. Een onmogelijke liefde, die toch heeft bestaan, ooit, even maar.

Boekje open
Hoe ga ik open als een boek?
Ik wil mezelf eens lezen,
bladeren en kijken
hoeveel pagina's ik tel.
Of ik een sprookje ben
of meer een studieboek.
Zou ik mij kopen?
Lenen bij de bieb?
Alleen stiekem lezen
hoe ik afloop en zachtjes
terugzetten in de kast?

Zo maar een gedichtje en een tekstje en uit het schitterende boek Hou van Mij van Ted van Lieshout. Hij maakt eigenlijk niet eens boeken speciaal voor kinderen, maar hij kijkt als volwassen schrijver, dichter en kunstenaar door de ogen van een kind naar de wereld.

Een onwijs mooi, vindingrijk en lekker lijvig boek, met ernstige en lichte, grappige en zware gedichten. Achterin staan nog niet eerder gepubliceerde beeldsonnetten. Gedichten waarbij de woorden en het rijm zijn vervangen door afbeeldingen: dropjes, schelpen, luciferhoutjes, dobbelstenen, kurken, appels en ballonnen.
Een boek om steeds weer opnieuw te pakken, naar te kijken, in te bladeren en te genieten.
Een boek waar ik blij van wordt en dus een boek om te hebben.

Sinds 14 november wandel ik in de pauze af en toe ook nog even langs de veertien gedichten van Ted van Lieshout die op de sokkels achter de Basiliek staan. Even weer blij worden.

Een prachtig boek waarin getoond wordt hoe bekende schilderijen kinderboekenillustraties beïnvloeden.

Luke's brother Marius died six months ago, and his mother is about to burn his things to say goodbye. In fear of his mother burning Marius's diary, Luke claims it as his own and starts writing in it himself. Eventually, Luke begins reading his brother's entries and writing back to him “in the margins,” starting a dialogue with his dead brother through which he copes with his loss and shares secrets with him they were never able to in Marius's life.

I read this book because I like reading about male relationships, whether they be romantic, friendly, or familial. But what really makes or breaks a story like this (with such sad subject matter) for me personally is the attitude it takes. Surely, a book with such a premise will be emotional and at least a bit heavy, and this emotional content is part of the attraction, but whether it works for me depends on how unrelentingly heavy and dramatic it decides to be. Luckily, Brothers isn't interested in manhandling our emotions to get every drop of tears and heartfelt whimpers out of the story it can. Instead, the writing takes a simple and (often humorously) honest style. It's emotional and sensitive, but without being sentimental.

The best part of this book is surely the “dialogue” between Luke and Maus. The feel of Luke getting to know his brother better after he has died, and in a way being able to talk back to him, is very surreal. And though Maus is dead, this has not made him a saint in Luke's eyes, and we can see through how Luke “interacts” with him that they are still very much brothers—ready to reproach him, to tease or be teased by him, and ready to be angered by him as well. As such the book is frequently funny, sometimes sly and witty, sometimes more bawdy and embarrassing, as young boys often are. Besides my tendency to enjoy anything with a little humor a lot more, I really appreciated that this novel did not, like many sad/touching stories, feel the need to paint all memories and occurrences in a uniform coat of angst and sorrow, and it actually made the more emotional parts a lot more poignant for me.

On the other hand, in the last 1/3 of the book the dialogue ends and Luke begins once again merely writing in Maus's diary. This last bit is still generally well done, but it loses some of the original feel (and almost all the humor) the dialogue gave it. It's more just the general coping with death/coming out story. Still, by then we're very invested in the characters and the end is still an engaging read, and its a fantastic one overall.

I'm not entirely sure who I'd recommend this novel to, though. Certainly, there is absolutely no need to restrict this simply to YA readers. If you're someone who's into stories concerning male/brother bonding/relationships, or somewhat tragic bittersweet stories, or stories about young people searching for (particularly gay) identity, then this is a very good and perhaps refreshingly unique option. But this novel is probably pretty much exactly what you think it is when I tell you 'It's a sweet, sad, funny story about a boy writing in his dead brother's diary and coming to terms with being gay.' The execution for what it is is wonderful, but nothing surprising that I'm confident will reach out to readers beyond those directly interested in its subject matter.

If you have any interest at all, though, I highly recommend it. It deserves to be read by a much, much wider audience than I think it has been. I myself am extremely sad this author has written many more works (of both poetry and prose), yet they are yet (if ever) to be translated into English. But at least we have this one, and it shall be going on my mental 'good for a reread someday' shelf. Though I've only just finished, much of me already looks forward to revisiting Luke and Maus and their wonderful stories again.½

Verzameling van vrijwel alle gedichten uit de afgelopen vijfentwintig jaar. Met tekeningen en kunstwerken van de auteur in kleur en zwart-wit.

Na de dood van zijn jongere broer behoedt Luuk diens dagboek voor verbranding, waardoor hij erin kan lezen en zelfs schrijven. Zo leert hij zijn broer maar ook zichzelf beter kennen.

Geinige gedichten, spontane tekeningen over en voor tieners-autobiografisch, speels en veel extra info over " the making off"

Met schitterende illustraties van André Sollie!

"Brother" is the story of two brothers. One of them, Marius, is dead - and six months after his death, Luuk finds Marius' diary. At first, he only writes in it, but then he also starts reading it, and through this he gets the chance to get to know his brother even after Marius is dead. It's a stunning YA novel about loss and love and the search for one's identity; it's beautifully written and really touching. I loved it a lot.

"Bruder" erzählt die Geschichte zweier Brüder, Marius und Luuk. Marius ist seit sechs Monaten tot als Luuk sein Tagebuch findet und beginnt, selbst hineinzuschreiben. Später liest er dann auch darin, und es kommt zu einer Art Gespräch zwischen den beiden Brüdern, in dem sich herausstellt, dass sie sich ähnlicher sind als Luuk dachte.

"Bruder" ist ein wunderschönes Buch über Liebe, Trauer und Verlust, und über die Suche nach der eigenen Identität. Die Beziehung der beiden Brüder wirkt sehr realistisch und Luuks Trauer ist understated, aber spürbar und sehr berührend.

A Dutch young adults novel about an older brother coming to terms with the death of his younger brother.

From LETTERBOX LIBRARY:

‘Can you still be a brother when your brother is dead?’ A dialogue begins between the living and the dead when Luke continues his lost brother’s diary, revealing truths of life, death and love. Age 12+, 155pp Paperback

Price: £4.99