Yvonne KeulsReseñas

Mevrouw mijn moeder is a written portrait of her mother by the Dutch author Yvonne Keuls. To some extent, is is also a biography of Yvonne Keuls, herself. Their family is of Dutch-Indonesian descent. The writings about the Dutch-Indonesian historical past, and fiction by Dutch authors who were born in the Dutch East Indies, now Indonesia, are still very popular. People of Dutch-Indian descent are found everywhere in the arts, particularly a number of prominent writers.

However, Mevrouw mijn moeder is not a book for people who like wallowing in colonial nostalgia. The book is much more a description of an elderly lady growing very, very old, and all problems associated with living to such a high age, such as declining mental and physical health.

Mevrouw mijn moeder is largely very funny, because the mother appears as a somewhat tyrannical person, who insists to the very last to remain independent, and do as many things as possible by herself. The despair is often more with the (grown-up) children, than with the old lady herself.

Set against the colonial past of the Dutch East Indies, this just gives the book a different, other, dimension, and possibly, not many books of this kind have been written about this group of people, which is literally disappearing into the shrouds of history.

I liked this book much more than I had expected. This new edition came out in November 2022, when Mevrouw mijn moeder was selected for the National Reading Week, Nederland Leest. It was published with a foreword by Susan Smit.

Wat is Yvonne Keuls een rasverteller en het is ook heel grappig. Bovendien een stimulerend verhaal over veerkracht.

Flaptekst en uitgeversinformatie:
Met Mevrouw mijn moeder schreef Yvonne Keuls een meeslepend verhaal over de Indische wortels van haar familie, over de repatriëring naar Nederland, de vestiging van het gezin in Den Haag en de herinneringen en verhalen van vroeger. Deze ontroerende roman is een prachtig gesprek tussen moeder en dochter, over een bijzonder verleden en vitaal ouder worden. Nederland Leest Mevrouw mijn moeder. Dit cadeau van de Bibliotheek - met een lofrede van Susan Smit - nodigt je uit om in gesprek te gaan: over oud worden, jong blijven.

Roman, beschrijving van het leven van Gemmetje Victoria in de Schilderswijk in Den Haag

De schrijfster Yvonne Keuls verbleef een jaar lang in diverse psychiatrische inrichtingen. Zij ontmoette daar mensen die haar inspireerden tot de personages in dit boek. We maken kennis met de diverse patiënten. Er zijn komische situaties, maar ook schrijnende verhalen zoals van een vrouw die zowat haar hele leven al kampt met depressies en waar de laatste behandelkans nu electroshocks is.
Helaas vond ik het al met al toch een iets minder boeiend boek. Waar dat aan ligt weet ik eigenlijk niet goed.½

Het verrotte leven van Floortje Bloem is een antwoord op de noodkreet van een heroïne-hoertje dat bang is in het gekkenhuis terecht te komen. Het is onder meer een pleidooi voor een klinische opvang van verslaafde prostituees onder de achttien.
Het verrotte leven van Floortje Bloem heeft sinds het verschijnen in 1982 nog niets aan zeggingskracht verloren. Het boek is inmiddels vijfentwintig keer herdrukt.
De hoofdpersonen in de beroemde sociale romans van Yvonne Keuls, waarin fictie en werkelijkheid een hechte eenheid vormen, zijn geen zielige figuren. Het zijn in feite sterke figuren die in een ellendige situatie terecht zijn gekomen. Thema's als leed en onmacht, angst, onwil en het grote gemis aan liefde, maar ook schuld en eigen verantwoordelijkheid worden met warmte behandeld.

De schrijfster mag een tijd meelopen in psychiatrische klinieken en zij beschrijft wat ze meemaakt in dit boek. Hilarisch soms, diep triest ook dikwijls. Zo dikwijls is er nauwelijks genezing te vinden voor de kwalen die de mensen hebben. En als een medicijn al helpt, is het vaak maar tijdelijk. Een beetje moedeloos word je er wel van. Maar met liefde en humor beschreven door Yvonne Keuls.

De schrijfster geeft een portret van haar Indische moeder, een koppige maar ook fantasievolle vrouw

Het orgineel van mijn review kan je vinden op mijn blog:
http://www.linda-linea-recta.nl/koningin-van-de-nacht-door-yvonne-keuls-een-boek...

Koningin van de nacht door Yvonne Keuls
met de novelle Daniël Maandag als uitgangspunt.

Met veel zin ben ik begonnen aan dit boek. De 2e WO vind ik altijd interessant, vooral als de auteur put uit eigen ervaringen. Maar al snel was de vaart uit het verhaal. De hoofdpersonen spreken mijn fantasie nauwelijks aan. Voor mij was het verhaal te rustig. Mijn persoonlijke graadmeter : ik had geen brok in mijn keel.

Echt oorlogsgeweld komt er in het verhaal niet voor, maar daardoor komt het leed in het gezin des te meer naar voren. Het verhaal draait om de 2e WO, maar ik heb het gevoel dat je er van een verre afstand naar kijkt. Alsof het gezin in een *beschermende* cocon zit. Vooral de vader, Daniel, met zijn valse identiteiten die hem zekerheid en veiligheid zouden verschaffen. Zelfs de vriendschap van met een Duitse officier word oppervlakkig gehouden. Er word alleen over muziek gepraat. Afstotelijk en voorspelbaar vind ik de hebberigheid van de buurman Prakke, zijn verlangen om de kunst van familie Maandag te bezitten, schilderijen die hun familie geschiedenis vertellen.

Pas aan het einde van het boek komt de vaart erin , en verdwijnt de veilige cocon. Mijn aandacht is weer getrokken, tot het onvermijdbare einde aan toe.


*Soms doe je beslissende dingen in je leven voor je vader en niet voor jezelf*


*En zij, met die prachtige sterrenmantel aan, zij is de Koningin van de nacht. Maar pas op, het is een onbetrouwbaar mens met wraakgevoelens, je kan maar beter niet met haar te maken krijgen.*


*Terwijl buiten de oorlog woedde, binnen zijn huis werd overhoop gehaald werd, sloeg meneer Maandag met zijn voet de maat.*

Over de vriendschap van Yvonne Keuls met Hella Haasse

Yvonne Keuls beschrijft haar vriendschap met Hella Haase. Ze deelden hun Indische achtergrond, maar ze waren zeer verschillend in hun karakters. Dat botste soms ook. Haar carrière is Interessant, omdat ze ook aan de wieg stond van de verfilming van de romans die ze bewerkte voor televisie in de jaren zestig en zeventig, zoals van Vestdijk en Couperus. Ze schrijft zo aanstekelijk over de verfilming van Klaaglied voor Agnes van Marnix Gijsen, dat ik heel nieuwsgierig ben geworden naar het boek en de film. Ingewikkeld is het het verhaal over de jongens die in de kinderprostitutie zaten en voor wie ze vertrouwenspersoon werd.

Warm, pittig portret van een kwart Indische moeder tegen de achtergrond van eind 19de, 20ste eeuw, deels in Nederlands-Indië, deels in Nederland. Yvonne Keuls tekent met zwierige pen een moeder in veelvoud.½

Beetje wijdlopig maar wel mooi levensverhaal van Dolores, geboren in Indie maar het grootste gedeelte van haar leven wonend in Nederland. Omdat het een luisterboek is, gehoord in de auto gedurende een paar weken, komt het Indische accent dat Yvonne Keuls weergaloos kan spreken heel duidelijk en goed tot zijn recht. Dolores krijgt een zoon, Jimmy die als kind schattig is maar als boze en homofiele tiener er met haar 3e of 4e man vandoor gaat. Pas als hij 20 jaar later kanker krijgt en naar huis komt kunnen de twee in liefde leven en sterven. Dolores leidt wel een kleurrijk leven met mannen en een vrouw als geliefde, met een jongeman die homo is en niet voor zich zelf kan zorgen Ze beleeft de jaren 60 en 70 met alles wat er van te genieten valt, sex and drugs and rock"roll en erg veel alcohol.

Realistisch, soms hard, maar fascinerend verslag over ervaringen in een opvangcentrum voor jongeren.

Wisselend aangrijpend, lachwekkend verslag van een opvanghuis voor jongeren. Veel dialogen, korte beschrijvingen van de jongeren door verslagen in het 'intake' boek. Leuke potloodschetsen. Tsja, wat is er verder van te zeggen. Veel begrijpelijke ellende van jongeren. Ongelooflijk veel! Daarom alleen al verplichte literatuur voor al diegenen met een snel oordeel over jongeren, werkloosheid, generatieconflict. Klaas, een van de begeleiders, plaatst de schrijfster heel goed. Zij is bevoorrecht, een zekere filantropie kan er niet aan ontzegd worden. Als het te erg wordt, heeft Yvonne Keuls een veilige thuisbasis, de anderen niet.

Yvonne Keuls beschrijft een aantal jaren uit de geschiedenis van een gezin waarvan de oudste zoon David aan drugs verslaafd is. Het gezin raakt volkomen ontredderd, maar Len - de moeder - weigert de jongen los te laten. Ze ziet hem afglijden naar steeds zwaardere drugs. Len beseft dat ze, wil ze ooit weer een normaal leven kunnen leiden, afstand moet nemen van het probleem..

Een hartverwarmende en grappige geschiedenis over de auteur's moeder. Prachtige verhalen.½

Geweldige observaties van mw. Keuls over haar dochters. Zoals zij hen beschrijft krijg ik het idee dat ik over haar schouder kan meekijken, en mee genieten/ergeren.

Hilarisch en ontroerend; de manier waarop Yvonne Keuls haar oude tantes liefdevol beschrijft met al hun eigenaardigheden bracht menige glimlach op mijn gezicht.

Mooi geschreven boek, ook ik had zo'n bijzondere moeder!

Het boek 'Het verrotte leven van Floortje Bloem' vond ik een moeilijk boek om te lezen.
Dat komt omdat er telkens wordt overgesprongen in het boek, hoe verschillende personen over de situatie denken. Het is wel een erg goed boek, en met goed bedoel ik dat het een betekenis heeft: mensen duidelijk maken wat prostitutie inhoud. Ik denk dat het boek ook écht voor volwassenen is en niet voor kinderen door de heftige gebeurtenissen die erin voorkomen. Maar het is zeker aan te bevelen voor een boekverslag van te maken!

Joy T3

Vijftien jaar is Floortje Bloem op het einde van dit boek, waarin haar belevenissen worden verteld. Zij kan dan met recht zeggen: Ik doe steeds dingen, omdat een ander het wil. Ik ben pillen gaan slikken, door een ander, met kerels begonnen door een ander, naar een dealer gesleept door een ander. Maar toch kan ik niemand de schuld geven, want ik had toch nee kunnen zeggen, ik kies er toch zelf voor om mee te doen? Want de angst die ik dan heb, is altijd nog kleiner dan de angst om alleen te blijven als ik nee zeg. Ik zou best willen afkicken, ik ben nou 15 jaar en ik wil best kappen met dit verrotte leven. Maar ik ben als de dood dat ze mij dan met een KZ-verklaring in een gekkenhuis stoppen. Want ze kunnen toch niet anders? Heroïnehoertjes passen nergens bij en er is toch niks voor zulke meiden al ik? Kan jij niet proberen of er wel iets komt, want ik leef toch nog...ik ben toch nog steeds niet verloren? Het antwoord op deze noodkreet is dit boek, dat niemand onbewogen zal laten.½

Het verhaal is erg zielig maar wel erg mooi. Soms is het boek langdradig waardoor het moeilijk word om veder te lezen. Soms had ik wel wat meer van dit boek verwacht.
Dit boek is vind ik geschikt vanaf 14 jaar.

Mooie anekdotes, met rake humor beschreven huiselijke voorvallen

Ter gelegenheid van de 70e verjaardag van Koningin Beatrix is vorig jaar het luisterboek Lieve Koningin uitgebracht. Het bestaat uit 2CD's waarop Yvonne Keuls de brieven voorleest die zij aan koningin Beatrix schreef voor de Haagsche Courant.
Ze geeft grootmoeder Beatrix, als oma´s onder elkaar, ongevraagd allerlei tips over de omgang met haar oelepetoet en poezeloet op de wekelijkse Omadag. Grappig vind ik Keuls adviezen om haar kleinkinderen te verwennen: ze van school halen in een yuppie bakfiets en daarna gezamenlijk rijst eten zonder bestek.

Iets minder brieven over de kleinkinderen en wat meer variatie aan onderwerpen had ik sterker gevonden. Soms is de toon een beetje scherp, ze laat ook de minder fraaie kanten van het koningshuis horen en dat maakt de brieven net iets realistischer. Over het koloniale verleden van Nederland, over haar ontvangen eredoctoraat, maar de ondertoon is vrijwel altijd warm. Maar ook de dood van zowel prins Claus als prins Bernhard komen aan bod. De brief die Yvonne Keuls aan de Koningin schreef na het overlijden van prins Claus vond ik wel bijzonder.
Kortom, gewoon een knus luisterboek met een scherp randje.

Met Mevrouw mijn moeder richt Yvonne Keuls een liefdevol monument op voor haar bijzondere moeder - een meeslepend en ontroerend verhaal over de Indische wortels van haar familie, over de repatriëëring naar Nederland, de vestiging in Den Haag en de herinneringen en verhalen van vroeger. Mevrouw mijn moeder is een prachtig en humorvol geschreven, persoonlijk en ontwapenend boek. Een ode aan de vertelkunst - Yvonne Keuls op haar best.