interessant boek ( )

Het boek is al meer dan tien jaar oud, heeft de AKO-literatuurprijs gewonnen, werd vele jaren aangehaald en inmiddels is er ook een film naar gemaakt. Boeken die in de loop der tijd almaar genoemd worden gaan uiteindelijk toch in mijn systeem zitten en zonder dat het op mijn verlanglijstje sta, zie ik het dan tweedehands op de Deventer boekenmarkt liggen en opeens neem ik het naar huis omdat ik eindelijk wil weten waar iedereen het toch over heeft.
Een Nederlandse schrijver die als onderwerp neemt het geloof in een klein dorp, is voor mij eigenlijk al bijna direct afgeschreven als oninteressant. Daar heb ik in mijn tienerjaren genoeg van verplicht moeten lezen. Net zoiets als WOII voor mij meestal betekent dat ik daar geen interesse meer voor kan opbrengen.

Maar bij dit boek gebeurde iets wonderlijks. Het gaat in het eerste deel inderdaad over een opgroeiende jongen met een vader die een strenger geloof gaat hanteren dan de kerkelijke en die zo wreed was dat de jongen wegloopt en zelf zijn eigen leven gaat opbouwen. Daarin wordt hij heen-en-weer geslingerd tussen het vrije leven met zijn vrouw en kinderen aan de ene kant en aan de andere kant de steunende maar ook drukkende hand van de aanhangers van de Reformatie.

Ik als ongelovige gruwel van de dreigingen die uitgaan van hen die vinden dat zij de enigen zijn die juist in de leer zijn en alleen hun zielen gered kunnen worden al weten zij dát ook niet zeker. En al het stiekeme gedoe wat daaromheen gedrapeerd wordt, maakt het ook nog eens ongeloofwaardiger in mijn ogen.
Maar het knappe van dit boek is dat er niet wordt uitgelegd waarom de ik-persoon ondanks zijn slechte ervaringen in zijn jeugd toch een groot deel van zijn kapitaal in de vorm van boeken aanschaffen steekt en stiekem reisjes maakt om bijeenkomsten bij te kunnen wonen. Als lezer maak je mee dat hij doet wat hij doet. Er is een enkel moment van twijfel maar dan komt toch weer de aantrekkingskracht en handelt hij daar naar. En dit doen, ging tijdens het lezen in mij zitten en daarmee voelde ik de wanhoop, het zo graag willen dat dit de juiste leer is en dat er een ander is die positief over hem oordeelt en altijd weer die angst dat het toch fout is of misschien wel dat dit de waarheid helemaal niet is.

Een korte tijd stoorde het mij dat zijn keuzes niet duidelijker werden beschreven maar uiteindelijk denk ik juist dat dit de kracht van dit boek is. ( )

Ik heb het net uit. Wat een verhaal. Heeft een hele diepe indruk op mij gemaakt. Af en toe de koude rillingen door eigen vrij recentelijke herinneringen aan een "vorig" leven. Die bizarre overeenkomsten maken het voor mij een erg persoonlijk boek waar ik nog wel even ondersteboven van zal blijven. Ik kan alleen maar zeggen dat het geheel onvoorstelbaar knap verwoord is door Jan Siebelink.

Ik begrijp werkelijk niet waarom dit boek zo populair is. Ik kan best begrijpen dat het verhaal van een man die afglijdt naar religieus fanatisme interessant kan zijn, maar ik kan echt niks met de manier waarop het hier beschreven wordt. De motivatie van de personen in het boek is volkomen onduidelijk, en het verhaal wordt telkens afgekapt op het moment dat het interessant zou kunnen worden. Zonde van de tijd om te lezen. ( )

Verlagsseite:
Wenn der Glaube zum Wahn wird

Eigentlich könnte Hans Sievez glücklich sein. Er hat seine geliebte Schulfreundin Margje geheiratet, ist Vater zweier Söhne und hat einen Traum wahr gemacht: Er besitzt eine eigene Gärtnerei - einen wahren Paradiesgarten. Seine schwere Kindheit am Rande des Moors, sein streng religiöser, prügelnder Vater, der Tod der Mutter sind vergessen. Doch leicht ist dieses Dasein nicht, trotz allen Fleißes bleibt der wirtschaftliche Erfolg aus. Da taucht eines Tages ein Freund aus seiner Lehrzeit auf: Jozef Mieras, ein grobschlächtiger Außenseiter und Laienprediger der calvinistischen Freikirche, der Hans Sievez immer stärker in einen religiösen Wahn treibt - er entfremdet sich nicht nur seiner Frau, sondern bringt auch den Gärtnereibetrieb an den Rand des Ruins ...

5.0 von 5 Sternen Wenn der Glaube den Menschen krank macht, 23. Dezember 2007
Von
Willi und Anette Schfer (Westerwald) - Alle meine Rezensionen ansehen
(REAL NAME)
Rezension bezieht sich auf: Im Garten des Vaters (Gebundene Ausgabe)
Wenn armen rechtschaffenen Bauersleuten in Märchen ein Wunsch gewährt wird und sie die ewige Seligkeit wählen, ist das eine Idee, die mir sehr gefällt. Was aber, wenn sich die Sorge ums Seelenheil zu einer fixen Idee auswächst, die den homo religiosus schwermütig und lebensuntüchtig werden lässt? Um diese Frage kreist Jan Siebelinks Roman "Im Garten des Vaters". Das autobiographisch gefärbte Romandebüt ging in Siebelinks Heimat, den Niederlanden, 600.000mal über die Ladentische - als ob der Autor damit an ein kollektives Trauma seiner Landsleute gerührt hätte.
Im Mittelpunkt steht der Gärtner Hans Sievez, der als Erwachsener unter die Knute einer streng calvinistischen Freikirche gerät. Er entfremdet sich seinem Beruf, den beiden Söhnen und besonders seiner Frau Margje. Ein zähes Ringen in und um Hans nimmt seinen Lauf...
Neben dem "Sektenthema" schildert der Roman eine bewegende Ehe- und Familiengeschichte mit Margje als einer unheimlich starken, liebenswerten weiblichen Hauptperson. Besonders schön fand ich die Beschreibungen von Hans' prächtigem "Paradiesgärtlein", das in scharfem Kontrast zum abstoßenden, ungepflegten Äußeren der Reisebrüder dargestellt wird. Ein farbiger, psychologisch ausgefeilter Roman, dessen Thematik dem Leser unter die Haut gehen und nicht so schnell loslassen wird.