Dit boek, net als al het andere werk van Fosse, hypnotiseert door de schrijfstijl, met véél herhalingen, het langzaam verloop zonder een echt plot. Een rusteloze schilder; zodanig dat verbeelding en werkelijkheid niet meer te onderscheiden valt. Fosse beschrijft wat er in het hoofd zich afspeelt. De schrijver vraagt zich af of bij kunstenaars een soort van waanzin aanwezig moet zijn. Zeer veel gedachten-monologen van het paranoïde soort...
Fossse is de schrijver over het niet waarneembare...wat trouwens ook blijkt in het eerste deel van Septologie I & II. Mystieke monologen... ( )