Posseggo anche la versione italiana di questo libro. Acquistai la versione inglese quando ero in Inghilterra, giovane sbarbatello italiano, finito a fare lo studente infermiere in un ospedale per malattie fisiche e mentali agli inizi degli anni sessanta del secolo e del millennio trascorsi. Luigi Barzini, come scrittore e giornalista era presente nella biblioteca di mio padre. Era un grande viaggiatore oltre che giornalista. Va subito detto che di Luigi Barzini ce ne sono due: Luigi Barzini senior e Luigi Barzini junior, padre e figlio. Il padre fu anche un politico. Comprai la versione inglese per usare il libro come arma contro le dicerie contro gli Italiani, che chi ha ha lavorato per il mondo, conosce bene è costretto a fronteggiare. A distanza di tanti anni molte delle considerazioni che Barzini Jr fa su di noi sono ancora valide. Molto acqua è passata sotto i ponti della storia italiana, ma a guardare bene le cose gli Italiani sono il popolo più resistenti ai cambiamenti. Possono cambiare le apparenze, ma la sostanza rimane la stessa. La storia di noi Italiani è una storia stratificata, si sommano, si mescolano e si confondono pregi e difetti, bugie e verità, amori e odi in un calderome sempre in ebollizione. ( )

A bit dated (1964) but an insightful and still relevant portrait of Italy and Italians, and still a valuable resource. Read as part of my deep dive into my Italian family roots ( )

A lively account, mostly about European Italians. At the time there was a good deal of Mafiosi news floating about, and I was curious about what had been formed on the Peninsula in the wake of the Middle ages and Renaissance. It moved well. ( )

Tussen de veelheid aan boeken over Italië en Italianen is dit werk van Barzini ondanks zijn relatieve ouderdom toch wel het betere werk. Een Italiëreis roept bij velen nog steeds het beeld van een kathartische ervaring op. "Wat voor raadselachtige leegte in hun zielen wordt gevuld door dit alleen maar op Italiaanse grond staan?" (p. 30) Barzini geeft zelf een aanzet tot antwoord: "In het hart van elke man, wanneer hij ook geboren is en hoe zijn opvoeding en smaak ook mogen zijn, bevindt zich een klein hoekje dat Italiaans is - het deel dat houdt van frivole en onderhoudende kunst, dat meer-dan-levensgrote eenzame helden bewondert en dat droomt van de bevrijding van de beperkingen van een keurig bestaan" (p. 387)
Barzini levert ons enkele interessante weetjes zoals de uitspraak van keizer Karel V: "Ik spreek Spaans met God, Italiaans met de vrouwen, Frans met de mannen en Duits tegen mijn paard" (p. 43) Maar vooral biedt Barzini ons een blik op de fundamentele ambivalentie van dit land en zijn inwoners. Italië heeft de wereld voorzien van sommige van de grootste schilders, architecten, componisten, enz.. maar als collectief slaagde het er nooit in om indringers buiten te houden of om een stevige eenheid te vormen.
De hoofdstukken over het belang van uiterlijk vertoon, over Cola di Rienzi, en over Mussolini of de beperkingen van het vertoon, vormden voor mij de hoogtepunten in dit boek over een land en volk waarvoor "... vorm en wezen ten alle tijde worden beschouwd als een en hetzelfde ding. Het ene kan niet zonder het andere. De expressie is datgene waaraan expressie wordt gegeven." (p. 116) Barzini schrijft in een misschien wat barokke stijl die meer een illustratie lijkt van zijn visie op zijn land(genoten). Hij bereikt in zijn schrijven in ieder geval veel meer diepgang en psychologisch inzicht dan in wat heden ten dage in de gemiddelde boekhandel aan Italiëlectuur voorhanden is. ( )

תיאור עתונאי סוציו היסטורי על איטליה והאיטלקים ביחוד על האופי הלאומי. מצליח להעביר טוב את סוד קסמה של איטליה לזרים ואת הטרגדיה הבסיסית שרובצת מאחורי החיוך התמידי שלה. בין השאר פרקים על המאפיה, מוסוליני, הדרום, הרנסנס, הברוק ועוד.
לקראת הסוף קצת חסר מוקד ומייגע. ( )