Stripverhaal ( )

Bij het openslaan van mijn exemplaar gelijk een verrassing. Daar stond mijn naam, een handgemaakte tekening en de handtekening van Barbara. Ik was helemaal vergeten dat we twee jaar geleden op de Stripdagen in Haarlem, dit boek hadden gekocht en mijn levensliefje het voor mij liet signeren omdat ik een aanval had van alles bevriezende verlegenheid. Dus dit boek begon gelijk met een brede grijns. Eentje die nog vele malen terugkwam bij het lezen en bekijken van de rest van het boek.

Zoals in veel van haar andere boeken schetst Barbara haar leven in heldere, vaak filosofische, korte verhaaltjes waarbij de humor zich regelmatig laat zien. De tekeningen zijn weer van onvolprezen hoge kwaliteit. Zo kan alleen al een tweebladzijdenvullende tekening van een groene omgeving waarin Barbara haar hond uitlaat mij minutenlang laten glimlachen en genieten terwijl er in wezen niets gebeurt.

Interessant vond ik het gedeelte waarin ze laat zien hoe zij de tijd heeft ervaren waarin zij de opdracht kreeg om een boek over Vincent van Gogh te maken, het boek maakte en wat er gebeurde nadat het uitkwam. Haar enthousiasme, twijfels, uitputtingsslag en doorzettingsvermogen zijn prima invoelbaar en maken het boek Vincent zelf nog boeiender. Dat ga ik dan ook binnenkort weer eens herlezen. ( )

http://nwhyte.livejournal.com/2734370.html

As previously noted, I'm a big fan of the Dutch graphic artist Barbara Stok, whose only work translated into English (so far) is her biography of Vincent van Gogh - I bought Toch Een Geluk (roughly, "It's Just As Well") at the Van Gogh Museum in Amsterdam. Her work is generally autobiographical, ranging in length from a single frame to a half-dozen pages for individual pieces. In this 2016 volume she recounts incidents from her life around 2010 when she wrote and then published the van Gogh book - though in fact that occupies less than a quarter of the pages, the rest being about life with her partner Ricky (who is a new devlopment since the earlier books that I had read). Her humour is self-deprecating, her views on making the world a better place and being a better person mildly inspiring, and the art manages to convey a surprising amount of emotion and depth in a very cartoonish style. Toch Een Geluk is apparently now being translated into Korean (after the success of the van Gogh book there); I'm a bit surprised that no enterprising English-language publisher has picked up on her work yet. ( )