The author uses his extensive knowledge of neuroscience, his sense of humor and his strong opinions, which range from why sports are not good for you (á la the famous quote attributed to Henry Ford, "Exercise is bunk, if you are well you don't need it, if you are sick you should not take it") to the asserted but hardly explained, why we do not have free will. I learned much. ( )

We Are Our Brains: A Neurobiography of the Brain, from the Womb to Alzheimer's is an encyclopedic work that deals with virtually all aspects of the brain. The book is structured to follow the development of the brain from the time before birth, in the womb, till its final degeneration in the final stages of Alzheimer's disease. The book was first published in 2010 and dealts with state-of-the-art insight up until that date. This means that most well-educated readers will already be familiar with a large part of the content, while receiving some new insights. Many of the subsections of the book are surprisingly short, giving just the most basic knowledge of that type of brain disorder or developmental stage.

Sections that receive more attention are (former) specializations of their author. One of the most intriguing observations is that birth is initiated by the child

Throughout his career, the author was swept up in some emotional controversies. The sections of the book dealing with that show that Swaab still understands little of why people were so upset. In the mid-1980s Swaab postulated that causes for homosexuality could be found in the brain, and more recently that religious fanaticism is based of a brain disorder. While obviously from a scientific point of view this is very interesting, it seems Swaab is unable to oversee the consequences of such statements.

A funny side of reading the book was the idea that so much of our development was predetermined by brain development in the womb ( )

'Wij zijn ons brein', van de titel gaat als iets provocerends en belerends uit. En inderdaad, Swaab vreest de discussie niet. Sterker nog, hij pronkt graag met de negatieve - en vaak idiote - reacties die hij gehad heeft op vorige onderzoeken. Ook op dit boek is uiteraard weer felle kritiek gekomen, wat Swaab al had kunnen verwachten, omdat iedereen die aan fundamentele geloven van de mens komt (vrije wil, religie, etc.) een bak kritiek over zich heen zal krijgen. Ik vind het dapper van Swaab dat hij het boek heeft geschreven maar ook ik ben niet zonder kritiek op de methodes van deze grote hersenwetenschapper.

Ten eerste zal ik behandelen waarom men dit boek wel dient te lezen. Ik ben inmiddels halverwege het eerste jaar van mijn psychologie studie en heb afgelopen periodes de biologische grondslagen van het menselijk gedrag uitvoerig behandelt. Swaab loopt, zonder te overdreven, door vrijwel heel de grondslagen heen op zeer informatieve en correcte wijze. Het is een absolute basis voor psychologen en ik geloof dat ieder mens de informatie die Swaab noemt zou moeten kennen. Het is namelijk de fundamentele basis van al ons gedrag: wie wij zijn ligt uiteraard weerspiegeld in ons brein. Dit mag geen vreemde conclusie zijn, aangezien iedereen zich beseft dat hersenschade karaktertrekken en gedrag ernstig kan aanpassen. Onze hersenen zijn op zijn minst erg belangrijk voor wat wij als mensen doen - en zonder brein kunnen we zelfs helemaal niets doen. Kortom, Swaab behandelt summier en geestig de belangrijkste biologische psychologie, en dit pleit werkelijk voor dit boek.

Echter, en ik las deze kritiek ook al in andere reviews hier, schort het Swaab erg aan zijn methode in dit boek. Het meest bezwaarlijke punt vind ik het ontbreken van wetenschappelijke bronnen. Alles wat Swaab zegt, moeten we op zijn woord aannemen. Dit is niet erg wetenschappelijk te noemen. Betekent dit dat Swaab een populair boek wilde schrijven? In dat geval is het boek naar mijn smaak te diep gravend. Het onderwerp is zo essentieel voor ons zelf-bewustzijn dat het zich simpelweg niet leent voor alles behalve een grondige, wetenschappelijke aanpak. Swaab bevindt zich op het terrein van de filosofen, aangezien hij hier praat over hoe wij tegen de mens moeten aankijken. Bronnen om zijn verhaal kracht te geven kunnen simpelweg niet ontbreken als hij iets meer wilt schrijven dan een populair verhaaltje over het brein. Het boek leest te moeilijk en gaat te diep om in mijn opinie nog als populair te gelden. Swaab had er een wetenschappelijk boek van moeten maken, met een wetenschappelijke methode.

De zwakke methode van Swaab komt het meest storend naar voren in enkele loze uitspraken die hij doet over de rol van opvoeding, straf en in mijn opinie ook over de vrije wil. Zo spreekt Swaab in het geval van anorexia spottend over mensen die denken dat reclames invloed hebben op deze ziekte: hersenziektes bestaan in het brein niet in de omgeving. Daarna spreekt hij over het belang van omgevingsfactoren voor de ontwikkeling van hersenziektes! Het is niet duidelijk of Swaab vindt dat de omgeving alleen op sommige ziektes invloed heeft en op andere niet, of dat de omgeving totaal invloedloos is. Nog een voorbeeld is dat hij zegt dat opvoeding niets aan het karakter en weinig aan het gedrag kan veranderen, maar dat pedofielen vaak pedofiel zijn omdat ze verkracht zijn. Wat is de grens dan tussen opvoeding en omgeving, en is het niet gewoon mogelijk dat zowel opvoeding als omgeving een diathese activeert? Swaab is inconsequent in zijn gebruik van de termen opvoeding en omgeving en een heldere definitie ontbreekt. Helemaal belachelijk is zijn conclusie over sport - dat het gevaarlijk en slecht voor de gezondheid zou zijn, wat totaal in tegenstelling is met een waslijst aan onderzoeken die het tegendeel bewijzen in Psychological Science van Gazziniga. Zulke grove fouten kan een wetenschapper zich niet permiteren.

Ik wil nu niet op al mijn kritiekpunten diep ingaan, omdat dit waarschijnlijk niet boeiend is om te lezen. De laatste punten die ik wil noemen zijn Swaab's blik op ethiek en de vrije wil. Zijn ethische leer is zo strikt biologisch dat hij er niet van uit gaat dat er verschillende morele maatstaven mogelijk zijn. Vreemd genoeg citeert hij wel Nietzsche, die met zijn Übermensch-ideaal afwijkt van de 'normale' normen. Daarnaast bestaat er natuurlijk ook nog een Kant, met zijn categorisch imperatief, die een compleet andere blik heeft op ethiek. Wat ik hiermee bedoel te zeggen, is dat ethiek misschien wel uit de evolutietheorie is voortgekomen, echter door de ratio in compleet verschillende manieren is geuit. Het verhaal is niet zo hedonistisch en zwart-wit als Swaab het afschildert. Daardoor is ook het recht niet zo duidelijk te benaderen als Swaab pleit. Rechtvaardigheid is een begrip dat ook zonder vrije wil nog kan gelden, en alhoewel ik het persoonlijk wel met Swaab eens ben, neem ik het hem wel kwalijk dat hij over het recht spreekt alsof er één duidelijk beste oplossing bestaat. Het recht is geen absolute wetenschap.

En dan de vrije wil, het punt uit het boek dat waarschijnlijk de meeste discussie heeft veroorzaakt. Swaab zegt dat de vrije wil niet bestaat omdat... Waarom eigenlijk? Het stuk over de vrije wil schiet van links naar rechts, behandelt sommige argumenten half, en andere implicaties noemt hij niet. Het begint met de redevoering van Spinoza, dat niemand buiten zijn karakter kan handelen. Dit zien we ook terug in Shopenhauer, die helaas niet door Swaab genoemd wordt. Dit behandelt dus de vrije wil als bewuste aansturing, maar niet de vrije wil als metafysisch begrip. En dit is de fout die Swaab maakt. Hij geeft ten eerste een belachelijk definitie van de vrije wil ('Een keuze maken zonder externe of interne belemmeringen'), die nooit te verdedigen valt, en praat daarnaast soms op ander niveau over de wil dan hij bedoelt. Het experiment van Libet lijkt aan te tonen dat een motorische beslissing, dus een bewuste aansturing, niet vrij is omdat we deze keuze niet bewust maken. Interessanter dan deze oude feiten weer hermalen had ik het gevonden als Swaab ingegaan was op de definitie van vrijheid. De scheiding tussen de metafysische definitie en de bewuste aansturing-definitie wordt naar mijn smaak nergens zo duidelijk en mooi beschreven als in Kant's Kritiek der Praktische Rede (en tevens in Shopenhauers 'De vrijheid van de Wil', waar Kant's conclusie nogmaals uitgebreid wordt). Ik raad aan Swaab dat boek te lezen. Dan ziet hij wat een grondige methode er nodig is om zulke fundamentele begrippen werkelijk te kunnen doorgronden. Desondanks, ik denk dat Swaab's boek een simpele inleiding is voor sommige argumenten van verscheidene filosofen tegen de vrije wil. Verwacht er echter geen harde, duidelijke bewijzen van. Hiervoor is het simpel te kort door de bocht en niet wetenschappelijk genoeg.

Ik zou nog door kunnen gaan over tegenstrijdigheden in de definities van Swaab (dan weer gebruikt hij een descartiaans theatermodel voor vrijheid, dan weer verwerpt hij dit) maar dat lijkt me niet interessant. Het boek doe ik zo waarschijnlijk negatiever af dan het is. In het kort zou ik dit erover kunnen zeggen: lees het om meer inzicht te krijgen in primaire factoren van ons gedrag maar lees het niet om Swaab's filosofische implicaties. Zijn methode is te gebrekkig om deze te kunnen funderen. Gebruik de stof als denkmateriaal om je eigen conclusies te trekken. ( )

The first 1/4 of the book covered sexuality, variations on sexuality, and sexual disorders.

The next 1/4 of the book (or more) covered other disorders related to brain function. One of the strangest is where a person does not want a part of their body (such as a hand or arm), and wants it amputated.

The book gradually moved into more general issues with occasional relapses into describing disorders. The latter parts of the book were perhaps less interesting than the first half because it was less densely packed. It very clearly describes the negative impact on brain size of various drugs, specifically tobacco, alcohol, and marijuana, both prenatal and as a teenager. It encourages caution in medicating pregnant women.

Dementia was addressed along with willful termination of life before it becomes advanced. (Voluntarily ending one’s life is legal in the Netherlands.)

It is very Netherlands specific because the author lives and works there. Fortunately, the translation did not seem to affect the readability.

The author is very heavily into the belief that our preferences are largely determined by what happens before and immediately after we come out of the birth canal. He discusses the social issues associated with us having only the illusion of free will. Along with that, the origin of morality, and of the value or harm of trying to change others (such as sexual orientation.) Also: What is the value/effectiveness/effect of trying to change those who exhibit socially undesirable behavior.

Especially the first half of the book is full of authoritative factoids. However, I was disappointed that in a work of this kind, there are few references, no footnotes, no endnotes, no bibliography, and nothing at the back of the book suggesting sources for further study. Since the book has a heavy dose of the author’s own research, perhaps that is understandable to some extent. Also, it would be difficult to document such a huge number of assertions. There were occasionally places where another work was cited, sometime a book with a dissenting viewpoint. Still, I was disappointed that the cited works were not listed at the end where they can be easily found at a later time.

The book was interesting. I almost felt like reading some of the works of one of his opponents, [a:Mario Beauregard|339140|Mario Beauregard|https://images.gr-assets.com/authors/1312314359p2/339140.jpg]. ( )

Not my favourite interpretation of sex and gender determinism. Difficult to tell without more info whether all his claims are accurate, specifically which parts of brain structure are fixed and which change over time. ( )