Marja PruisReseñas

11 onder 35. De beste schrijvers. Samengesteld door: Marja Pruis.

We hebben er lang op moeten wachten maar hier is het dan: 11 onder de 35. Jawél: 11, in de plaats van 10. Een extraatje voor ons geduld ;)

Marja Pruis en ik hebben een gelijkaardige smaak merkte ik al – door haar recensies, inleidingen, nawoorden,…- dat maakt dat dit boekje helemaal mijn ding is; hoera! Vol geweldige schrijvers die ik ook zou hebben gekozen. Er is maar één minpuntje: 4 teksten zijn niet nieuw maar fragmenten uit eerder verschenen werk en daarvan las ik er al 3 (Lakmaker, Marsman en Rijneveld).

Maar er staat wel een nieuwe Nikki Dekker in. Yes! Dat verhaal alleen maakt het kopen van deze bundel meer dan de moeite waard. Dekker is mijn Nederlandse Nelson (Maggie): ik verslind alles van haar, hang aan haar lippen om geen woord te missen. Ontroerend, activistisch, slim, grappig en je denken opschuddend: daar hou ik van.

Van Thomas Heerma van Vos en Nadia de Vries las eerder nog niets maar daar heb ik nu wel veel zin in dankzij hun prachtige bijdrages. En in de nieuwe Gül heb ik nog meer zin.

Wat een fijne bundel. Een feestje dat de lente inluidt want dit is nog maar het begin: deze 11 mensen gaan nog zo veel moois voortbrengen; zin in. En als je ze nog niet kent: er ligt al een stapel vol moois klaar om in te duiken: verwen jezelf. Lees Pruis en haar kuikens!

Boos meisje. Over vrouwen en frictie. Door: Marja Pruis.

Eerst even zeggen wat een geweldige cover dit boek heeft. De foto past zo goed bij de titel (het is trouwens Nina Polak die u ziet).

Ik las nog niets van Marja Pruis, tot nu toe. Maar ik ken haar wel omdat ze soms te gast is bij Boeken FM, de podcast. Ik vind haar daar zo goed en boeiend dat ze van mij een vaste plek mag krijgen in het team. In Boos meisje klinkt ze zoals in de podcast: enthousiast, intelligent, bevlogen, boordevol boekenkennis en feministisch.

Geleefde werkelijkheid vond ik het boeiendste deel: daarin fileert ze haarscherp zichzelf, haar blik en daarmee samenhangend de blik van de maatschappij. Ze is niet bang om in de spiegel te kijken en eerlijk en objectief neer te schrijven wat ze ziet. Pruis doet zich niet als perfect of alleswetend voor en dat maakt haar des te interessanter om te lezen. Ze is niet onfeilbaar, net als wij allemaal. Maar anders dan wij heeft ze een genadeloze blik, een scherp brein en een meeslepende pen. Boeiend!

Ik kijk er al naar uit om nog meer van haar te lezen (en weer veel te onderlijnen).

Associatief verhaal, ik kon het op een gegeven moment niet meer volgen...½

Zeer onderhoudende beschouwingen over wat er zoal komt kijken bij het schrijven van boeken en recensies door een zeer belezen auteur én recensente die zich onder meer verwondert over het verdwijnen van verlegenheid en onzekerheid en over de weg die het feminisme is ingeslagen. Aanstekelijke en leerrijke lectuur met veel zijsprongen die de leeshonger nog wat aanscherpen.

Las enkele recensies - waaronder die van Aleid Truijens waaop Pruis in Kus me, Straf me terugkomt - die haar gemakzucht en zelfingenomenheid verwijten. Ik las het meer als goed geschreven verkenning van de moeite een ander te (leren) kennen. Maar ik kan me de ergernis van biografen voorstellen, omdat het lijkt alsof Pruis zich boven hen verheft, in de gemakkelijke/superieure buitenstaanderrol. Ik ken de werkelijke geschiedenis niet, niet van de beheerder van Faan's stukken, bijvoorbeeld.½

Thema van dit boek zou kunnen zijn 'men beziet de mens van buiten'. Je ziet de buitenkant maar weet niet welke geheimen mensen met zich meedragen. In het boek kom je dit uit verschillend perspectief wel te weten. Dat geeft een zekere lading aan het verhaal, maar veel ontwikkeling zit er helaas niet in.½