Nicolaas MatsierReseñas

Well-written but not memorable.½

Beetje vreemd, heel fragmentarisch geschreven boek over Johan van Oldenbarnevelt. Het beschrijft het proces tegen hem, in 1618-1619. En zijn executie.
In kleine stukjes wordt het proces beschreven, de manier waarop hij wordt ondervraagd zonder de precieze aanklacht te kennen. Zijn verweer. Door de regels heen wordt zijn loopbaan beschreven op een zodanige manier dat de man zelf wat bekender wordt. De verhouding met Maurits, de stadhouder, de geschilpunten tussen hen, de remonstranties en de contraremonstranten, de Synode van Dordrecht, het wordt allemaal wat duidelijker door dit boek. Ondanks de wat stroeve manier van beschrijven toch een leesbaar verhaal, interessant ook.

Matsier observeert enkele groeisprongen van zijn pasgeboren dochter.

Gesloten huis. Zelfportret met ouders (Engl. "Closed home. Self-portrait with parents"), is a reflective and unpretentious novel. After the death of the parents, the children, the narrator, Tjit Reinsma, is one of them, come to clear out the home: all the furniture, possessions, books, papers and diaries of the deceased parents must removed. Various possessions, photos, and objects, recall memories, not only in the narrator in the story, but also in the reader. Remembered stories of the parents war-time experience, finding food and kindling during the cold "hunger winter", in the last year of the war, 1944, walking all over North-Holland, are memories shared by many people in that province.

There are many tender memories in the book: recognizable for anyone who grew up in the Netherlands between 1960 and 1980; household items, brand names of typical products. The novel is a warehouse of Dutch cultural images of the Twentieth Century.

The life of the Tjit Reinsma mirrors the life of many Dutch contemporaries, particularly the lives of the baby-boomers, many of whom have suffered a form of manic depression. After clearing out the parents home, Tjit turns to clean out his own home, to deal with the ghosts in his own life. The hardest task are the removal of the parents diaries, and papers he wrote during his depression. They do not only describe the siblings earliest youth, but also the family mystery: the tragedy that had been shrouded, and was never talked about, buried in the mists of the past. The post-war welfare state brought affluence and prevented unnecessary deaths, as for instance the death of children at an early age, as could still happen during the early Fifties. These lost and painful experiences, the knowledge of what had happened to the two siblings of the narrator, Jan and Rita, when he was only five years old, a truth he can barely face.

Gesloten huis. Zelfportret met ouders was first published in 1994. He gave the main character his real name: Tjit Reinsma. Reinsma was born in Krommenie, as small town in North-Holland.

Het - grootste - stuk, over de herinneringen over de familie, eigenaardigheden, wel en wee, dagelijks leven rond het huis en het omgaan met het leeg opleveren van het huis, leest fijn! Voor mij hadden de bladzijdes over 'het gat' er niet op die manier in gehoeven. Stijlbreuk. De oorzaak ervan komt toch wel naar voren.
Het verhaal spreekt extra aan omdat ik in Den Haag woon

The - biggest - piece , the memories of the family , oddities, ups and downs , everyday life around the house and dealing with the empty yield of the house, i a great read ! For me were the pages of ' the gap ' not useful. it's a fracture in style . It's cause will be cleared up later though.
The story address me because I live in The Hague

Geen slechte verhalenbundel. Zeker niet vergeleken met het werk van bijvoorbeeld Dirk Ayelt Kooiman. ´Minnema-variaties´ vind ik een goed verhaal. Zuivere stijl. Zeer reflecterende literatuur.

Korte verhalen over alledaagse dingen en belevenissen. Matsier zorgt er voor dat je weer heel bewust om je heen gaat kijken! En zo mooi geschreven!

Van Nicolaas Matsier heb ik eerder zijn prachtige vertalingen van "Alice in Wonderland ****" en "Through the looking glass ****" gelezen.
"Alice in Verbazië" bevat een aantal essays over Alice in Wonderland. Niet bijster interessant, zelfs niet voor liefhebbers van Alice in Wonderland.

Als de laatste ouder is gestorven, moet het huis leeggemaakt...Huisraad moet weg, weerhaken van herinnering planten zich in het vlees van de zoon. Ontroering mengt zich met realisme en nagekomen begrip. Een prachtig boek over rouw en confrontatie met het verleden. Boek al drie keer gelezen. en nog altijd even intimistisch.

Dit boek waarvan de uitgave al dateert van 1995 is een schitterend teruggaan in de tijd. Voor wie al eens geconfronteerd is geweest met de pijnlijke ervaring van een ouderlijk huis dat wegens het sterfgeval van de laatst leven ouder moet worden ontruimd is dit een prachtig boek. Meer nog dan de definitieve ontruiming van de inboedel wordt het een wegdoen van herinneringen of juist opslaan van herinneringen die aan de dingen kleven. Matsiers beschrijft dit proces in een zorgvuldige, droge en precieze stijl, maar dit tegen een achtergrond van liefdevolle betrokkenheid. Ook bij ons verkrijgbaar als luisterboek.