Ingrid Jonker (1933–1965)

Het boek bestaat uit twee delen: een bloemlezing van haar gedichten, prachtig vertaald door Gerrit Komrij, en een biografische schets door Henk van Woerden.

In André Brink’s “Tweesprong” is een indrukwekkend hoofdstuk ingeruimd voor een beschrijving van zijn verhouding met Ingrid Jonker. Ook uit hetgeen Van Woerden over haar schrijft, rijst een beeld op van een verwrongen leven dat ernstig beschadigd is door het milieu van apartheid en haat. Ook miskenning van haar talent en narcistische karaktertrekken hebben dit korte leven misvormd. In 1965 liep zij de zee in en beroofde zichzelf van het leven.

Haar gedichten zijn prachtig en bezitten een beeldende en zangerige dynamiek die zo typisch Zuid-Afrikaans is. Gelukkig zijn de gedichten ook in de oorspronkelijke taal in deze bundel opgenomen.

Op 23 mei 1994 opende Nelson Mandela de eerste zitting van het democratisch gekozen Zuid-Afrikaanse parlement en herdacht deze bijzondere vrouw en citeerde een passage uit het gedicht “Die kind wat doodgeskiet is deur soldate by Nyanga”:
‘…………
Die kind is die skaduwee van die soldate
op wag met gewere sarasene en knuppels
die kind is teenwoordig by alle vergaderings en wetgewings
die kind loer deur die vensters van huise en in die harte van moeders
die kind wat net wou speel in die son by Nyanga is orals
die kind wat ’n man geword het trekt deur die ganse Afrika
die kind wat ‘n reus geword het reis deur die hele wereld

Sonder ‘n pas'

Een boek om de wereld te laten verstillen, al is het maar voor even.… (más)