Bruce M. Hood

In dit kleine boekje schetst Bruce Hood, pyscholoog (geweest?) aan de universiteiten van Cambridge en Harvard en tegenwoordig Director of the Cognitive Development Centre van de universiteit van Liverpool, het beeld over onze hersenen, over hoe domesticatie z'n invloed heeft (gehad) op ons doen en laten.

Hij begint met de vergelijking van de hersenen van onze voorouders met de onze, hoe die eerste groter waren en de onze kleiner. Dat zou o.a. te maken hebben met adaptatie, met het wegvallen van functies die we door de jaren heen niet meer nodig bleken te hebben. Maar ook omgevingsfactoren, voeding, taal, en meer spelen een rol.

Ook het gedrag van baby's en kinderen wordt besproken, vooral dan in de context van met elkaar omgaan, delen, bezitten, handelingen/gedragingen/gezichtsuitdrukkingen/... overnemen van anderen (al dan niet volwassenen). Dit trekt hij dan door - niet altijd, soms moet je zelf die conclusie trekken - naar volwassenen.

Hood heeft het bijvoorbeeld ook over mindreading, over hoe we soms "weten" wat of hoe een ander denkt, al dan niet gezichtsuitdrukkingen, lichaamstaal, enz. Ook liegen komt aan bod, vooral dan of je vasthoudt aan je eigen overtuiging of je laat leiden door de groep, ook al is de groep fout.

Natuurlijk blijft het opvoedingsaspect niet onbesproken. Een goeie thuis blijft belangrijk, niet alleen voor de opvoeding, maar ook naar de toekomst toe.

Bij de groep horen is iets wat we allemaal willen. De mens is een sociaal dier, ook al is er de behoefte om af en toe de eenzaamheid op te zoeken. En om bij die of die groep te behoren, kan men tot veel in staat zijn. Uitgesloten worden is een erge straf, een die te vaak onderschat wordt, omdat men de implicaties niet kan meten. De repercussies kunnen soms desastreus zijn.

Hoods betoog is up-to-date, niet alleen omdat het in 2014 verscheen, maar omdat selfies, sociale media en het Internet in zijn huidige vorm ook aan bod komen.

Ondanks dat het een introductie betreft, bevat dit boekje toch veel informatie en voorbeelden (ook over het gedrag van dieren) over hoe de mens zich in een gedomesticeerde omgeving gedraagt, hoe niet altijd de omgeving of de cultuur allesbepalend is. Er zit meer achter dan dat. Bepaalde kenmerken zouden aangeboren zijn, al van bij de start in onze genen ingebakken zitten. Het geheel wordt opgeleukt met tekeningen en foto's.

[b:The Domesticated Brain: A Pelican Introduction|20702162|The Domesticated Brain A Pelican Introduction (Pelican Books)|Bruce Hood|https://d.gr-assets.com/books/1391422484s/20702162.jpg|40022029] is zeer leesbaar (het is dan ook voor een breed publiek bedoeld), ook al gebruikte de heer Hood hier en daar wat technische woordenschat, die niet altijd uitgelegd wordt. Maar in de totaliteit is dit aandeel slechts triviaal.

Samengevat: aanrader!… (más)

This is a fairly interesting book about the nature and origin of irrational or supernatural belief - taking these terms not necessarily in a derogatory sense, but as representing a spectrum of non-scientifically verifiable views from mainstream religious beliefs, through belief in ghosts and fortune telling, to customary beliefs such as believing in luck, not walking under ladders, and even common or garden phenomena like believing we can tell when someone behind us is looking at us. His central thesis is that such beliefs are not necessarily taught as part of culture, but sometimes arise from our instinctive thinking as babies and young children. It's interesting stuff, albeit rather repetitive and this could probably have been rather shorter, though it is enlivened by some interesting experiments, for example offering people money to wear a cardigan, then challenging them by saying it belonged to a murderer - society's instinctive conventions prevent most people from wearing it knowing this, even though it's still the same garment. 3.5/5… (más)