M. Gira

Michael Gira, de leider van mijn zeer favoriete band Swans blijkt de laatste decennia ook korte verhalen te hebben geschreven en heeft deze nu in eigen beheer uitgegeven. Als enorme fan van Swans kon ik het dan ook niet laten om deze bundel bij hem te bestellen. En zo kreeg ik The Egg in de brievenbus.
De uitvoering heeft iets weg van de scripties die wij vroeger op de universiteit maakten: eerst de boel eenzijdig printen en vervolgens die bladzijden bij de copierette laten lijmen tot een een boekje. Het is dan ook geen bundel die makkelijk openslaat.

De teksten die hooguit drie bladzijden beslaan maar meestal minder bladzijden bevatten, worden vergezeld van tekeningen die Nicole Boitos heeft gemaakt naar aanleiding van Michael Gira zijn schetsen. De tekeningen zijn naast eieren allemaal afbeeldingen van mensen waar anatomisch iets afwijkt van wat we gewend zijn te zien. Dat maakt de tekeningen spannend.

De verhalen gaan zo goed als allemaal over hetzelfde en ik herken er veel van de teksten van Swans in. Woorden als mes, absorberen, sterven komen me allemaal bekend voor en ook het grote thema dat we allemaal een zijn en in elkaar opgaan, voelt heel vertrouwd. Grappig is de zin waarin Michael Gira te kennen geeft dat bewustzijn het kwaad is. Ik denk te begrijpen wat hij bedoelt. En als ik zijn teksten lees dan is het niet anders dan bij zijn muziek, alles is voelen en ervaren.

Het mooiste is nog dat er bij het boekje ook een CD zit waarop hijzelf te horen is hoe hij zijn eigen verhalen voorleest met het tikken van de opnameapparatuur aan het begin en op het einde voor het huiselijke effect. Zijn droge manier van voorlezen, maakt het voelen alleen maar nog intenser.

Voor mij een bijzondere ervaring. Maar dat is het eigenlijk altijd met alles wat Michael Gira maakt.… (más)