I wanted to find "Drömfakulteten", but failed, so I just took the second best of Stridsbergs books. I really don't know how to explain this book. It feels kind of naked. The ugliness is not hidden, at all, and everything is tragic - but sometimes it is describes as magic. Reading Stridsberg always makes me feel like I'm home. Stridsberg's language is just... kind of out of this world. Her way of describing, of mixing the tempus and how she's creating characters is like listening to your favourite song by Håkan Hellström. Even though the content is kind of... aching, it's aching in the most beautiful way and you really can't resist to be a part of it. ( )

Een pubermeisje heeft moeite de dood van haar moeder te verwerken en gaat verbitterd mannen verleiden aan de oevers van Darling River. Een moeder heeft haar dochter en man verlaten en rijdt rond op de verlichte wegen van Europa. Dolores Haze verliest haar pasgeboren kind en sterft zelf kort daarna. Een apin leert tekenen in Jardin des Plantes in Parijs, geholpen door een wetenschapper ( )