De schrijver reist door Polen en spreekt met politici, kunstenaars en gewone burgers om op zoek te gaan naar hun cultuur. Het land heeft al veel meegemaakt, was groot en machtig vanaf de 14e eeuw en is einde 18e eeuw verdeeld tussen de omringende landen, Rusland, Oostenrijk en Pruisen. Het heeft 123 jaar geduurd, voordat het in een kleinere vorm weer gecreëerd werd en de grenzen zijn nog verschillende keren verlegd.
De reis gaat naar Krakau, waar er een ontmoeting is met de twee belangrijkste dichters en Nobelprijswinnaars, Wislawa Szymborska en Czeslaw Milosz. De volgende halte is Warschau, een stad waar in de Tweede Wereldoorlog 2 opstanden plaats vonden en die zwaar verwoest werd. Vervolgens gaat hij naar Gdansk waar de wieg van de vakbond Solidariteit staat en doorkruist het land door eenzame gebieden, uitgestrekte vlakten waar niets schijnt te gebeuren. Nergenshuizen, zoals hij tijdens zijn reis met de Odessa-Expres opmerkt, wanneer hij uit het raam kijkt. Het katholieke geloof dat tijdens het communisme toch heeft weten stand te houden speelt op de achtergrond.
De auteur heeft al verschillende keren in Polen verbleven en schrijft een interessant en duidelijk verslag. ( )