Dit is het laatste boek dat Godfried Bomans tijdens zijn leven aan zijn lezers schonk. In mei en juli 1971 ging Bomans, daartoe uitgenodigd door de Vlaamse televisie, Vlaanderen ontdekken. Hij deed dit op zijn manier. Een Fries of een Limburger zou het stellig anders hebben gedaan en wellicht andere dingen hebben opgemerkt. Bomans heeft geheel Vlaanderen doorkruist, er een groot aantal bekende en onbekende mensen ontmoet en hun vragen gesteld zoals alleen hij, met zijn sprankelende humor en nuchtere ironie, die kon stellen. Hij heeft met ministers, kamerleden en professoren, kunstenaars en letterkunctigen, een bankdirecteur en een voetballer,een schrijfster en een uitgeefster, studenten en (andere) protesterende jongeren, mensen van de straat gesproken. Dat Vlaanderen ontdekt moest worden klinkt wat vreemd en het was niet altijd even gemakkelijk het onderscheid te vinden tussen twee broedervolken. Of zoals Bomans zelf het zegt: 'je herkent in je broer een karikatuur van jezelf, ofschoon hij ook vele overeenkomsten vertoont; daarom is het zo lastig het verschil te zien. Wij maken veel vergissingen ten opzichte van de Vlamingen, omdat ze in veel gevallen op ons lijken.' Daarmee zou Godfried Bomans, als Hollander, niet alleen Vlaanderen voor de Nederlanders hebben ontdekt, maar in
zekere zin ook Vlaanderen' voor de Vlamingen. Hij was een Hollandse spiegel en zijn reflecties werden hier geprojecteerd. De eerste druk verscheen begin december 1971. Godfried Bomans was bijzonder ingenomen met het werk, dat veel van zijn krachten had gevergd. Toch wenste hij er in een volgende druk nog het een en ander aan toe te voegen. Zijn plotselinge dood in de nacht van 21 op 22 december 1971 in zijn woning te Bloemendaal heeft dit helaas verhinderd.

Bron: achterflap ( )