Klassiek verhaal, niet altijd kloppend maar wel spannend ( )

Locaties

Dit verhaal speelt zich af op de volgende locaties:

België, eiland met fort.

Verfilming

Het verhaal wordt verfilmd in de reeks 3D-verfilmingen van Suske en Wiske. Het zou de tweede in de reeks zijn en de eerste die effectief in 3D gefilmd zou worden.
Personages

In dit verhaal komen de volgende personages voor:

Suske, Wiske, tante Sidonia, Lambik, Jerom, professor Barabas, agent 17, Knul (de nieuwe buurjongen), mijnheer Dinges, vliegende brigade, bemanning schip, piraten, dokter Van Buizegem, gouverneur van Tonrond en zijn mannen, jeugd, koetsier, de ouders van Knul, kolonisten, man, ober, wacht.

Uitvindingen

In dit verhaal spelen de volgende uitvindingen mee:

de teletijdmachine / ruimtetelevisiepost.

Het verhaal
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud en/of de afloop van het verhaal.

Lambik is niet bij de tv weg te krijgen en de vrienden komen dan maar naar zijn huis. Er zijn plotseling vage beelden van een zeventiende-eeuwse klipper met een kleppende klok, een piratenvlag en het geraamte van Jerom verschijnt. Lambik belt met de NIR en mijnheer Dinges vertelt dat ze de beelden niet kunnen verklaren. Jerom is b ij professor Barabas en die reageert erg vreemd als Lambik hem belt, Jerom is niet bij de professor. Het zoontje van de nieuwe buren staat buiten en biedt Suske een sigaret aan, maar Suske weigert deze. Knul heeft gezien dat Jerom bij het huis van de vrienden is, en een agent zoekt hem en wil weten hoe zijn röntgenfoto’s op tv zijn beland. Jerom wordt in een auto getrokken Suske en Wiske gaan met de brommer op zoek, Knul wil niet helpen en maakt tante Sidonia belachelijk. Hij werpt Suske op de grond met een judogreep, Lambik rijdt Knul dan per ongeluk aan en de jongen wil geld. Lambik kan de jongen overbluffen en ze gaan op zoek naar Jerom. De vliegende brigade heeft de fabriekswijk omsingeld, de grijze wagen is bij de spoorbrug gezien. De wagen blijkt leeg te zijn en Lambik herkent de overgeschilderde wagen van professor Barabas.

De vrienden zien rook en ontdekken dat professor Barabas en Jerom papieren verbranden. De professor heeft de teletijdmachine omgebouwd tot ruimtetelevisiepost. De beelden uit het verleden kwamen per ongeluk via het lichaam van Jerom terecht in de zendtoren van de Vlaamse televisie. De professor werkt in opdracht van de regering, het is een staatsgeheim en daarom deed hij zo geheimzinnig. Knul heeft alles gehoord en hij flitst zichzelf per ongeluk naar het verleden, hij komt in zee terecht en wordt door een schip opgepikt. De vrienden weten niet naar welk jaar Knul is gegaan, maar Lambik ziet op fregat “Het Zeepaard” 1717 staan. Professor Barabas wil Knul terugflitsen, maar de vrienden worden dan in de cabine gezogen. Het schip pikt hen ook op, en de bemanning vraagt zich af of deze mensen ook zullen beweren uit 1955 te komen. Ze worden bij Knul opgesloten en ze horen dat de kolonisten van de Antillen geëvacueerd moeten worden, zij zullen als gekken worden uitgeleverd aan de Spaanse gouverneur. Piraten vallen aan en de bemanning vlucht met Knul, Suske, Wiske en tante Sidonia. Jerom verslaat de piraten en Lambik en de kapitein vechten mee. Dan valt de Kleppende Klipper aan, maar het schip kan ontkomen. De manschappen zijn erg bang voor het schip en de vrienden zullen alleen met de boot verder gaan om de kolonisten op te pikken.

Dokter van Buizegem gaat met Lambik naar een herberg en vertelt dat ze een fort bouwden om tegen de zeerovers bescherming te bieden. Gouverneur Vallonrond en zijn soldaten betrokken het fort en er werd een diamantmijn gevonden op het eiland. Elk schip wat met diamanten wil vertrekken wordt aangevallen en de kleppnde klipper bedreigt het hele eiland. De gouverneur vertelt dat hij met zijn soldaten op het fort zal blijven, Lambik zal onder begeleiding met het laatste slagschip en de jeugd vertrekken. Op weg terug wordt Lambik gewaarschuwd niet uit te varen. Ze varen 's nachts toch stiekem uit, maar er wordt een vuurpijl afgeschoten vanaf het eiland. Suske en Wiske willen de kinderen vermaken, maar Knul wil niet helpen. De Drietand wordt aangevallen door het spookschip, wat dwars door een rotseiland vaart. De Drietand wordt geraakt en de bemanning gaat in sloepen terug naar de kust. Suske en Wiske vragen zich af waarom de bemanning niet bij hen aan boord is gekomen. Ze komen op het spookschip en zien dat de Drietand stukgeschoten wordt, bij het eerste salvo liep het schip echter helemaal geen schade op. Jerom schiet, maar wordt steeds lastig gevallen door een peuter en Lambik laat zich dan verzorgen door de jeugd om hen af te leiden. Het lukt Lambik om de Klipper te raken en ze minderen vaart omdat de zeilen stuk zijn. Als Knul even moet oppassen leert hij de kinderen zingen en ze willen Suske en Wiske dan niet meer helpen.

Lambik vertelt dat volwassenen ook gaan swingen en de kinderen willen weer helpen. Lambik lokt de klipper naar het eiland, zodat het fort het schip kan beschieten. Het zeepaard wordt door een storm vernield en ze varen weer in. Lambik en tante Sidonia worden naar het fort gebracht, de gouverneur vertelt dat de klipper is gezonken. Er wordt een fles gevonden met een boodschap, na zeven dagen zal de klipper weer terug zijn. Het Zeepaard wordt hersteld en Suske wil het goedmaken met Knul, maar die begint dan een ruzie. Wiske ontdekt dat er rubberen kogels op het strand liggen en ze wil de gouverneur waarschuwen. Suske en Wiske worden door een koets opgehaald, maar ze worden in zee gegooid door de koetsier. Op het fort wordt beslist dat de gehele bevolking binnen zeven dagen naar Europa terug moet keren. Knul gaat met Jerom naar het fort, maar ook hun koets wordt gesaboteerd en ze lopen verder. Tante Sidonia en Lambik horen dat Suske, Wiske, Jerom en Knul verongelukt zijn en gaan naar het schip. Jerom en Knul komen dan aan, maar Jerom krijgt een slaapmiddel. De gouverneur wil de diamantmijn voor zichzelf. Suske en Wiske drijven met de koets in zee en zien hoe een rots open splijt, het is de geheime bergplaats van de klipper. Tante Sidonia en Lambik zien een rots bewegen in zee en de klipper verschijnt, ze moeten nu opeens vier ongewapende schepen beschermen tegen het spookschip. Na het eerste salvo keert de klipper en vaart weg, Suske en Wiske springen van boord en zwemmen naar hun vrienden. Ze vinden een briefje van Knul in een fles en gaan terug naar het fort.

Knul zorg ervoor dat Jerom zijn portie met slaapmiddel niet binnen krijgt en moet dan seinen naar zijn vrienden. De gouverneur wil dat Knul zegt dat alles goed is, maar de jongen springt dan van de muur. Jerom is wakker geworden en kan Knul nog net vangen, hij is trots op de jongen. Het zeepaard wordt weer beschoten door de klipper en de vrienden gaan met een ballon naar het fort. Ze redden Knul en Jerom breekt het fort af. De klipper wordt tegen de rotsen geworpen. De kolonisten komen terug en de kinderen hebben de gouverneur overmeesterd. De vrienden willen het geheim van de klipper onderzoeken, maar ze worden dan door professor Barabas terug naar hun eigen tijd geflitst. Lambik heeft de hoed van de gouverneur meegenomen en daar blijkt een plattegrond van de klipper in te zitten. Zo wordt het geheim toch nog ontsluierd. De ouders van Knul zijn dankbaar dat Jerom een echte man van hun zoon maakte.

Achtergronden bij het verhaal

De tv-uitzending waar Suske, Wiske en co in het begin van het verhaal naar kijken heet "Bazar van de jungle", een woordspeling op "Ramar of the Jungle", een avonturenserie uit 1952-1953. In het oorspronkelijke prentje was de omroepster een karikatuur van Paula Semer. In de kleurenversie is ze vervangen door Niki Bovendaerde. [1]

Bron: Wikipedia

Locaties

Dit verhaal speelt zich af op de volgende locaties:

België, eiland met fort.

Verfilming

Het verhaal wordt verfilmd in de reeks 3D-verfilmingen van Suske en Wiske. Het zou de tweede in de reeks zijn en de eerste die effectief in 3D gefilmd zou worden.
Personages

In dit verhaal komen de volgende personages voor:

Suske, Wiske, tante Sidonia, Lambik, Jerom, professor Barabas, agent 17, Knul (de nieuwe buurjongen), mijnheer Dinges, vliegende brigade, bemanning schip, piraten, dokter Van Buizegem, gouverneur van Tonrond en zijn mannen, jeugd, koetsier, de ouders van Knul, kolonisten, man, ober, wacht.

Uitvindingen

In dit verhaal spelen de volgende uitvindingen mee:

de teletijdmachine / ruimtetelevisiepost.

Het verhaal
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud en/of de afloop van het verhaal.

Lambik is niet bij de tv weg te krijgen en de vrienden komen dan maar naar zijn huis. Er zijn plotseling vage beelden van een zeventiende-eeuwse klipper met een kleppende klok, een piratenvlag en het geraamte van Jerom verschijnt. Lambik belt met de NIR en mijnheer Dinges vertelt dat ze de beelden niet kunnen verklaren. Jerom is b ij professor Barabas en die reageert erg vreemd als Lambik hem belt, Jerom is niet bij de professor. Het zoontje van de nieuwe buren staat buiten en biedt Suske een sigaret aan, maar Suske weigert deze. Knul heeft gezien dat Jerom bij het huis van de vrienden is, en een agent zoekt hem en wil weten hoe zijn röntgenfoto’s op tv zijn beland. Jerom wordt in een auto getrokken Suske en Wiske gaan met de brommer op zoek, Knul wil niet helpen en maakt tante Sidonia belachelijk. Hij werpt Suske op de grond met een judogreep, Lambik rijdt Knul dan per ongeluk aan en de jongen wil geld. Lambik kan de jongen overbluffen en ze gaan op zoek naar Jerom. De vliegende brigade heeft de fabriekswijk omsingeld, de grijze wagen is bij de spoorbrug gezien. De wagen blijkt leeg te zijn en Lambik herkent de overgeschilderde wagen van professor Barabas.

De vrienden zien rook en ontdekken dat professor Barabas en Jerom papieren verbranden. De professor heeft de teletijdmachine omgebouwd tot ruimtetelevisiepost. De beelden uit het verleden kwamen per ongeluk via het lichaam van Jerom terecht in de zendtoren van de Vlaamse televisie. De professor werkt in opdracht van de regering, het is een staatsgeheim en daarom deed hij zo geheimzinnig. Knul heeft alles gehoord en hij flitst zichzelf per ongeluk naar het verleden, hij komt in zee terecht en wordt door een schip opgepikt. De vrienden weten niet naar welk jaar Knul is gegaan, maar Lambik ziet op fregat “Het Zeepaard” 1717 staan. Professor Barabas wil Knul terugflitsen, maar de vrienden worden dan in de cabine gezogen. Het schip pikt hen ook op, en de bemanning vraagt zich af of deze mensen ook zullen beweren uit 1955 te komen. Ze worden bij Knul opgesloten en ze horen dat de kolonisten van de Antillen geëvacueerd moeten worden, zij zullen als gekken worden uitgeleverd aan de Spaanse gouverneur. Piraten vallen aan en de bemanning vlucht met Knul, Suske, Wiske en tante Sidonia. Jerom verslaat de piraten en Lambik en de kapitein vechten mee. Dan valt de Kleppende Klipper aan, maar het schip kan ontkomen. De manschappen zijn erg bang voor het schip en de vrienden zullen alleen met de boot verder gaan om de kolonisten op te pikken.

Dokter van Buizegem gaat met Lambik naar een herberg en vertelt dat ze een fort bouwden om tegen de zeerovers bescherming te bieden. Gouverneur Vallonrond en zijn soldaten betrokken het fort en er werd een diamantmijn gevonden op het eiland. Elk schip wat met diamanten wil vertrekken wordt aangevallen en de kleppnde klipper bedreigt het hele eiland. De gouverneur vertelt dat hij met zijn soldaten op het fort zal blijven, Lambik zal onder begeleiding met het laatste slagschip en de jeugd vertrekken. Op weg terug wordt Lambik gewaarschuwd niet uit te varen. Ze varen 's nachts toch stiekem uit, maar er wordt een vuurpijl afgeschoten vanaf het eiland. Suske en Wiske willen de kinderen vermaken, maar Knul wil niet helpen. De Drietand wordt aangevallen door het spookschip, wat dwars door een rotseiland vaart. De Drietand wordt geraakt en de bemanning gaat in sloepen terug naar de kust. Suske en Wiske vragen zich af waarom de bemanning niet bij hen aan boord is gekomen. Ze komen op het spookschip en zien dat de Drietand stukgeschoten wordt, bij het eerste salvo liep het schip echter helemaal geen schade op. Jerom schiet, maar wordt steeds lastig gevallen door een peuter en Lambik laat zich dan verzorgen door de jeugd om hen af te leiden. Het lukt Lambik om de Klipper te raken en ze minderen vaart omdat de zeilen stuk zijn. Als Knul even moet oppassen leert hij de kinderen zingen en ze willen Suske en Wiske dan niet meer helpen.

Lambik vertelt dat volwassenen ook gaan swingen en de kinderen willen weer helpen. Lambik lokt de klipper naar het eiland, zodat het fort het schip kan beschieten. Het zeepaard wordt door een storm vernield en ze varen weer in. Lambik en tante Sidonia worden naar het fort gebracht, de gouverneur vertelt dat de klipper is gezonken. Er wordt een fles gevonden met een boodschap, na zeven dagen zal de klipper weer terug zijn. Het Zeepaard wordt hersteld en Suske wil het goedmaken met Knul, maar die begint dan een ruzie. Wiske ontdekt dat er rubberen kogels op het strand liggen en ze wil de gouverneur waarschuwen. Suske en Wiske worden door een koets opgehaald, maar ze worden in zee gegooid door de koetsier. Op het fort wordt beslist dat de gehele bevolking binnen zeven dagen naar Europa terug moet keren. Knul gaat met Jerom naar het fort, maar ook hun koets wordt gesaboteerd en ze lopen verder. Tante Sidonia en Lambik horen dat Suske, Wiske, Jerom en Knul verongelukt zijn en gaan naar het schip. Jerom en Knul komen dan aan, maar Jerom krijgt een slaapmiddel. De gouverneur wil de diamantmijn voor zichzelf. Suske en Wiske drijven met de koets in zee en zien hoe een rots open splijt, het is de geheime bergplaats van de klipper. Tante Sidonia en Lambik zien een rots bewegen in zee en de klipper verschijnt, ze moeten nu opeens vier ongewapende schepen beschermen tegen het spookschip. Na het eerste salvo keert de klipper en vaart weg, Suske en Wiske springen van boord en zwemmen naar hun vrienden. Ze vinden een briefje van Knul in een fles en gaan terug naar het fort.

Knul zorg ervoor dat Jerom zijn portie met slaapmiddel niet binnen krijgt en moet dan seinen naar zijn vrienden. De gouverneur wil dat Knul zegt dat alles goed is, maar de jongen springt dan van de muur. Jerom is wakker geworden en kan Knul nog net vangen, hij is trots op de jongen. Het zeepaard wordt weer beschoten door de klipper en de vrienden gaan met een ballon naar het fort. Ze redden Knul en Jerom breekt het fort af. De klipper wordt tegen de rotsen geworpen. De kolonisten komen terug en de kinderen hebben de gouverneur overmeesterd. De vrienden willen het geheim van de klipper onderzoeken, maar ze worden dan door professor Barabas terug naar hun eigen tijd geflitst. Lambik heeft de hoed van de gouverneur meegenomen en daar blijkt een plattegrond van de klipper in te zitten. Zo wordt het geheim toch nog ontsluierd. De ouders van Knul zijn dankbaar dat Jerom een echte man van hun zoon maakte.

Achtergronden bij het verhaal

De tv-uitzending waar Suske, Wiske en co in het begin van het verhaal naar kijken heet "Bazar van de jungle", een woordspeling op "Ramar of the Jungle", een avonturenserie uit 1952-1953. In het oorspronkelijke prentje was de omroepster een karikatuur van Paula Semer. In de kleurenversie is ze vervangen door Niki Bovendaerde. [1]

Bron: Wikipedia

Met Barabas’ teletijdmachine worden onze vrienden naar het piratenschip Het Zeepaard geflitst. Als ze stranden op een zandbank zien ze in de verte het spookschip De kleppende Klipper. De kapitein van Het Zeepaard wordt gek van angst en ook heel wat anderen staan doodsangsten uit. Onze vrienden ontdekken dat het zogezegde spookschip eigenlijk een valstrik is van de regering die zoveel mogelijk diamantmijnen wil bezitten. Hoe kunnen ze het schip én de regering overwinnen?

Op een avond zijn Lambik, Sidonia, Suske en Wiske gezellig televisie aan het kijken. Plots valt het beeld weg, men hoort het klepperen van een scheepsklok en kort daarna duiken beelden op van een 17e eeuwse driemaster, een piratenvlag en het röntgenbeeld van een breedgebouwd geraamte. Onze vrienden herkennen in het geraamte die van Jerom. Na enig onderzoek vinden ze uit, dat Jerom bij een experiment van professor Barabas betrokken is en dat er iets mis ging. Zodoende was het geraamte plots overal op de beeldschermen te zien.
Tijdens de uitleg van professor Barabas knoeit Knul, een verwaand rijkeluisjochie, dat door toeval in het avontuur verzeild is geraakt, aan de knoppen van de teletijdmachine en wordt pardoes naar het verleden geflitst. Op het laatste nippertje merken onze vrienden het en zien nog op het beeldscherm van de teletijdmachine hoe Knul in de oceaan landt en aansluitend door een voorbijvarend schip met de naam Het Zeepaard uit het jaar 1717 wordt opgepikt. Men zet de teletijdmachine op het jaar 1717 om Knul terug te flitsen, maar door het geknoei van Knul worden Jerom, Lambik, Sidonia en de twee kinderen door de machine als het ware opgeslokt en landen niet ver van Het Zeepaard, dat Knul heeft opgepikt. De kapitein besluit ook deze drenkelingen op te pikken.
Plots wordt het schip aangevallen door zeerovers en Het Zeepaard weet zich duchtig te weren, maar dan slaat het noodlot toe en het schip landt op een zandbank. De kapitein besluit de manschappen te laten vluchten in sloepen. Hij zelf blijft om het schip tot de laatste snik te verdedigen. Dit gedrag imponeert Lambik en Jerom en zij besluiten ook om te blijven. De piraten enteren het schip en de kapitein en Lambik zijn voor de piraten geduchte tegenstanders, maar het is Jerom die het gevecht beeindigt. Hij springt van boord en trekt het piratenschip via het anker naar beneden op de zeebodem. De piraten maken nu, dat ze weg komen.
Wachtend op vloed drinken de drie mannen met wijn op de overwinning. De kapitein legt uit dat hij naar Kreukeleiland vaart om kolonisten op te pikken. Jerom, die de wijn niet goed verdraagt, gaat naar buiten om frisse lucht te scheppen en ziet tot zijn verwondering een driemaster, waarvan de scheepsklok luidt. Hij meldt het vreemde schip aan de kapitein en die springt als door wespen gestoken op en rent naar buiten en stamelt iets van een kleppende klipper.
De kleppende klipper blijkt een spookschip te zijn. Het zeilt en vuurt uit twintig kanonnen, zonder dat er iemand aan boord is! Lambik vindt dit lariekoek en wil een schot uit een kanon aflossen op het spookschip. De kapitein wordt gek van angst en Lambik besluit het maar te laten. Hij werpt achteloos het brandende lont achter zich en die valt op het kanon, met als gevolg... een bulderend schot. De kanonskogel landt met een grote plons direkt voor de boeg van het spookship en het gevolg hiervan is een daverend salvo. De kapitein van Het Zeepaard maakt dat hij weg komt met zijn schip en bereikt veilig een haven.

Lambik bespreekt met zijn vrienden de toestand op het eiland en stelt vast dat de kapitein en zijn bemanning teveel angst hebben voor het spookschip en zodoende de kolonisten niet van het eiland willen brengen. Met zijn vrienden komt hij tot de beslissing dat ze zelf de kolonisten van het eiland zullen halen met Het Zeepaard. Knul wil er niet aan meedoen. Zo gezegd, zo gedaan. Zij arriveren met Het Zeepaard op Kreukeleiland.
Door een zekere dokter Ganiotten krijgt Lambik in een herberg te horen, waarom de kolonisten het eiland willen verlaten. Door hard werken is het eiland welvarend geworden. Om zich te weren tegen piraten bouwde men een fort, dat door gouverneur van Tonrond en zijn soldaten betrokken word. Men ontdekte ook een diamantmijn op het eiland en men zou er nog welvarender door geworden zijn, maar het spookschip haalt steeds een streep door de rekening door de met diamanten beladen schepen in de grond te boren. Het fort kan deze schepen niet helpen en zodoende is de toestand op het eiland onhoudbaar geworden voor de kolonisten en zij willen weer terug naar Europa.

Lambik vindt dat met de kleppende klipper allemaal maar onzin, maar de waard van de herberg bemoeit zich ermee door te beweren dat zelfs de gouverneur er aan gelooft. Lambik begint nu luidkeels te lachen om dit feit en verklaart dat de gouverneur een halve gare moet zijn. Ondertussen is een man de herberg in gekomen en deze hoort de conversatie. Lambik wendt zich al lachend tot deze man en die kijkt nogal zuur, want hij is de gouverneur hoogstpersoonlijk. Na de pijnlijke situatie overleggen de mannen wat zij het beste kunnen doen en ze besluiten als eerste de kinderen naar Europa te brengen en de gouverneur wil met zijn soldaten de strijd aanbinden tegen het spookschip.

De kinderen worden vliegensvlug geëvacueerd. De nacht erop vertrekt Het Zeepaard onder begeleiding van een licht slagschip. En... dat is het begin van enkele hachelijke avonturen voor onze vrienden, waarbij Knul tot inzicht komt, zijn passieve houding tegenover de situatie aflegt en uiteindelijk helpt. Het blijkt trouwens dat de gouverneur vals spel speelt om de diamantmijnen van Kreukeleiland in zijn bezit te krijgen en ensceneerde zelf hiervoor de kleppende klipper. Nadat de gouverneur en zijn soldaten door onze vrienden zijn opgeruimd zijn de kolonisten dankbaar. Onze vrienden willen wel nog het geheim van de kleppende klipper kennen, maar plots worden ze één voor één door professor Barabas terug naar het heden geflitst. Snel pikt Lambik wel nog het hoedje van de gouverneur al souvenir, alvorens hij teruggeflitst wordt.
Zo vinden wij onze vrienden terug bij professor Barabas, waar reeds de dolsblije ouders van Knul wachten. Zij bedanken Jerom voor de geslaagde opvoeding van hun zoon. Wiske vindt plots een papiertje dat uit het hoedje van de gouverneur gevallen is. Hierop staat het geheim van de kleppende klipper! De soldaten van de gouverneur liepen ongemerkt aan dek van het schip door de hoge schansen en verborgen zich in een geheim ruim, diep onder in het schip, zodra iemand aan boord kwam of een schip te dicht in de buurt kwam

Tante Sidonia en de kinderen gaan op een avond op bezoek bij Lambik en Jerom. Plots valt er een mysterieus voorwerp dwars door het dak tot in de kelder, waar het een put slaat. Lambik meldt het aan de politie, maar ze kunnen niets doen. (Waarom zegt me dat iets?) Stiekem maken Suske en Wiske foto´s van het voorwerp in de put. Sidonia besluit bij Lambik te overnachten. In die nacht hoort Lambik vreemde geluiden uit de put komen en ontdekt er olievlekken, die tot Wiskes kamer lopen. Wiske is niet in haar kamer te vinden. In rep en roer gaan ze allemaal naar Wiske zoeken en ontdekken haar huilend. Wat is er gebeurd?
Wiske heeft de foto´s ontwikkeld en ontdekte hierbij, dat haar Schanulleke bij het voorwerp in de put is. Jerom echte herinnert zich, dat Schanulleke weer terug is op haar plaats bij Wiske in de kamer.
Ondertussen komt op bevel van hogerhand het huis van Lambik onder een dikke laag van beton te zitten. Enigszins verbolgen accepteert Lambik het en professor Barabas nodigt hen uit om bij hem te logeren voor de duur tot het onderzoek naar het vreemde voorwerp gestaakt wordt.
Bij de professor aangekomen zien onze vrienden dat het huis en laboratorium van Barabas een vesting lijkt te zijn. Ze gaan vervolgens met een lift de grond in en voordat Barabas kan waarschuwen stapt Lambik uit en... trapt op een mijn. Nu stinkend van woede begint hij Barabas vijf minuten de waarheid te vertellen. Jerom bedaart hem. Ongelukkig begint Barabas zijn geheimzinnig gedrag te verklaren. Hij ontdekte een ruimteschip door zijn telescoop en uit dit ruimteschip komen met grote regelmaat vliegende schotels, die richting Aarde vliegen. Een van hen was te dichtbij en stortte af op het huis van Lambik. Ook was het Barabas, die het huis van Lambik onder beton liet leggen. Lambik trapt alweer op een mijn en is nu ziedend van kwaadheid en gaat weg. Ondertussen vraagt Barabas onze vrienden of ze voor hem in zijn ruimtekruiser onderzoek gaan verrichten i.v.m. het ruimteschip, maar Sidonia wil dit niet.
Om Barabas te pesten, gaat Lambik door een geheime gang naar zijn huis. Bij de put in de kelder ontdekt hij nog meer vlekken en hoort gestommel boven. Enigszins angstig drinkt hij zich moed in en... wordt ontvoerd in een vliegende schotel.
Ongerust over het uitblijven van Lambik gaan Suske, Wiske en Sidonia naar huis en vinden een brief van Lambik, waarin hij zijn plannen uitlegt. Meteen rijden ze naar het huis van Lambik en zien nog op het laatste nippertje de ontvoering. In vliegende vaart rijden ze naar Barabas en die ziet door de telescoop hoe de vliegende schotel met de ontvoerde Lambik het ruimteschip in vliegt.
Nu gedwongen moet Sidonia wel met de ruimtekruiser van Barabas er achter aan. Jerom, die dit voorzag, is al de koffers pakken en krijgt onverwacht bezoek van Theofiel Boemerang, de penetrante handelsreiziger. Jerom wimpelt hem nogal luidkeels af.

De ruimtekruiser begint aan haar tocht door het heelal. Plots gebeuren er geheimzinnnige dingen, zoals een soep die spoorloos verdwijnt! Door onachtzaamheid wordt een wesp door een nieuwe uitvinding van Barabas, de snelgroeier, reuzegroot en bedreigt de crew. Jerom wil het dier vernietigen en gaat naar de bovenetage. Onze vrienden horen beneden een bonk en vinden kort erna de bewusteloze Jerom en de dode wesp. Jerom heeft echter de wesp niet verslagen, maar iemand anders. Dus is er een verstekeling aan boord en die verstekeling is niemand anders als... Theofiel Boemerang, die een profitabel zaakje ruikt.
De ruimtekruiser wordt na een meteorietenregen opgeslokt door het ruimteschip. Onze vrienden worden afgevoerd naar de ontwerpers van het ruimteschip en via een rit komen ze in het wolkenrijk van Kosmo en Kumu. Dit zijn menselijke wetenschappers, die de Aarde ontvlucht zijn en in het wolkengebied twee robotgemeenschappen gesticht hebben. De robots van Kumu volgen alleen de logica, terwijl Kosmo zijn robots een geweten gegeven heeft. In de stad van Kumu vinden onze vrienden Lambik weer terug.
Na een succesrijke afwering van een meteorietenregen komt de grootste bedreiging voor deze gemeenschappen. Theofiel, die het niet kan laten, brengt de robots het handelen bij. Dit is de ondergang voor het wolkenrijk. Onderling verdeeld en in opstand tegen Kosmo en Kumu zijn de robots niet in staat zich tegen de volgende meteorietenregen te beschermen en worden vernietigd. Onze vrienden ontkomen op het laatste nippertje met de beide wetenschappers en Theofiel d.m.v. de ruimtekruiser van Barabas en keren weer terug naar de Aarde.

Bron: http://suskeenwiske.ophetwww.net...
Tekst: Alain Stienen ( )