In dit boek treft u aan een herinterpretatie van de Egyptische en bijbelse geschiedenis waaruit blijkt dat patriarch Jozef en Yuya, een vizier van de achttiende dynastie, koning Thoetmosis IV, dezelfde persoon zijn.Om dit bewijzen gebruikt Osman gedetailleerd bewijsmateriaal uit Egyptische, bijbelse en koranbronnen om de Exodus in de tijd van Ramses I te plaatsen. Osman werpt nieuw licht op de mysterieuze en plotselinge opkomst van het monotheïsme onder Yuya's dochter, koningin Tiye, en haar zoon Achnaton.

Toen Jozef zijn identiteit openbaarde aan zijn verwanten die hem als slaaf hadden verkocht, vertelde hij hen dat God hem ‘een vader voor Farao’ had gemaakt. Gedurende de lange geschiedenis van het oude Egypte is van slechts één man bekend dat hij de titel ‘vader van Farao’ heeft gekregen: Yuya, een vizier van de achttiende dynastie, koning Thoetmosis IV. Yuya heeft egyptologen al lang geïntrigeerd omdat hij werd begraven in de Vallei der Koningen, ook al was hij geen lid van het Koninklijk Huis. Zijn buitengewoon goed bewaarde mummie heeft een sterk Semitisch uiterlijk, wat erop wijst dat hij niet van Egyptisch bloed was, en er is aangetoond dat veel aspecten van zijn begrafenis in strijd zijn met de Egyptische gewoonte.

Zoals 'The Hebrew Pharohs of Egypt' laat zien, werpt het idee dat Jozef en Yuya één en dezelfde persoon kunnen zijn, een geheel nieuw licht op de plotselinge opkomst van het monotheïsme in Egypte, aangevoerd door koningin Tiye en haar zoon Echnaton. Het zou duidelijk de opzettelijke vernietiging verklaren van verwijzingen naar de ‘ketterse’ koning en zijn opvolgers door de farao van de laatste achttiende dynastie, Horemheb, van wie Osman gelooft dat hij de onderdrukkende koning was in het boek Exodus. De auteur Osman maakt ook gebruik van een schat aan gedetailleerd bewijsmateriaal uit Egyptische, bijbelse en koranbronnen om het tijdstip van het vertrek van de Hebreeën uit Egypte te plaatsen tijdens de korte regering van Ramses I, de eerste koning van de negentiende dynastie. ( )

Osman puts forward the case for linking references in the Old Testament to the considerable body of information on the pharaohs of ancient Egypt. His thesis requires an adjustment to the accepted chronology. I have consulted a friend who knows a great deal about these matters. She maintains that there are some doubtful conclusion and thin threads in Osman's argument. Hovever, anyone who has seen the very impressive mummified head of the vizier Yuya in the Cairo museum, as I have, will surely wish that the identification of Yuya with the biblical Joseph were true.
Whatever the merits of the central argument, this book is an entertaining and informative read. ( )

Mr. Osman has made a fascinating case for the identification of the mummy of the late 18th Dynasty Vizier, Yuya, as the Biblical patriarch, Joseph. The correspondences between their titles, events of their lives and other factors are remarkable.