Pulse en una miniatura para ir a Google Books.
Cargando... Poezi të zgjedhurapor Giuseppe Ungaretti
Ninguno Cargando...
Inscríbete en LibraryThing para averiguar si este libro te gustará. Actualmente no hay Conversaciones sobre este libro. sin reseñas | añadir una reseña
No se han encontrado descripciones de biblioteca. |
Debates activosNinguno
Google Books — Cargando... GénerosSin géneros ValoraciónPromedio: No hay valoraciones.¿Eres tú?Conviértete en un Autor de LibraryThing. |
Në vitin 1912, largohet nga Egjipti dhe shkon në Firence, ku bëhet pjesë e grupit "La Voce". Mandej fluturon në Paris ku bëhet pjesë e armatës së krijuesve të ardhur nga e gjithë bota. Dëgjon leksionet e Bergsonit, frekuenton Apolinerin, Pikason; këto përvoja të reja i ballafaqon e i shkrin me përshtypjet dhe bindjet e përftuara nga leximet e tij: Leopardi, Bodler, Malarmè, Niçe. Gjatë luftës, ai është në front kur fillon të botojë poezi. Më 1916 del nga shtypi "Porti i varrosur".
Me të mbaruar lufta, Ungaretti shkon në Paris, martohet me Jeanne Duvalin, mandej, më 1921, kthehet në Romë. Më 1919 deri më 1922 botohet pjesa e parë e "Ndjenja e Kohës". Boton "Quaderno di traduzioni" ku janë përmbledhur përkthimet e tij nga Gongora, Blake, Eliot, Rilke, Esenin.
Me çmimin "Gondoliere" të vitit 1932, në Venecia, poezia e tij merr vlerësimin e parë zyrtar. Shpërngulet në Brazil për të dhënë leksione në katedrën e letërsisë italiane, ku qëndron deri në vitin 1942. Ndërkohë përjeton tragjedinë më të rëndë të jetës së vet: vdekjen e të birit nëntëvjeçar.
Me tu rikthyer në atdhe, emërohet Akademik i Italisë dhe caktohet pedagog në Universitetin e Romës. Në këtë kohë, shtëpia botuese "Mondadori" boton përmbledhjen e veprës së tij nën titullin "Vita d'un uomo". Më 1947, botohet "Il Dolore". Më 1950, boton "La Terra Promessa"; më 1952, "Un Grido e Paesaggi"; më 1960, "Il taccuino del Vecchio".
Vitet e fundit të jetës janë të mbushura me ngjarje. Zgjidhet kryetar i Komunitetit Europian të Shkrimtarëve, dhe ftohet të japë leksione në Columbia University. Në natën mes 31 dhjetorit 1969 dhe 1 janarit 1970 shkroi poezinë e fundit të jetës së tij "L'impietrito e il velluto". Shkon në SHBA për të marrë një çmim nga Universiteti i Oklahomës. Sëmuret dhe shtrohet në një klinikë në Nju Jork. Kthehet në Itali. Vdes në Milano, natën e 1 korrikut 1970.