Niet geslaagd, dit boek. De Martelaere laat verschillende vrouwen cirkelen rond dezelfde, mysterieuze man en belicht elk hun perspectief. Daarin ligt het hoofdaccent op het onvermogen om tot een echte relatie te komen, en om het leven echt te vatten. Iets te geforceerde constructie, in functie van het filosofische opzet. Ik hou het voorlopig bij haar non-fictie-werk. ( )

Raar boek... Nog steeds vind ik de non-fictie van De Martelaere zoveel beter dan de fictie ( )

Dit is verre van het soort verhalen dat ik lees, en zeker op moedertaalgebied zal ik dergelijke literatuur niet snel in m'n collectie opnemen. Ik had dit boek als cadeau gekregen en op deze dag vond ik het een gepast moment om even wat erin te lezen.

Het blijkt om kortverhalen te gaan, waarbij ene Godfried H. centraal zou staan en er telkens vanuit het standpunt van enkele vrouwen (waarmee hij zou aangepapt hebben of die zich tot hem aangetrokken voelden) een verhaaltje wordt verteld. Daarbij worden ook beroeps- en familiale omstandigheden van de vrouwen belicht, kwestie van enige achtergrond voor de personages te creëren.

De schrijfstijl is goed qua zinsbouw en zo. Maar er wordt vaak van de hak op de tak gesprongen. De ene keer zit het hoofdpersonage (de vrouw) thuis, 3 zinnen verder zit ze op restaurant, om dan kort daarna terug thuis te zijn. Er wordt dus vaak heen- en weergeflasht (à la flashback), om het zo te zeggen, en dat maakt het lezen nogal een nerveuze bedoening.

Na een kwart van het boek vond ik het welletjes. Her- of verderlezen zal ik het bijgevolg wellicht niet doen. Of dat de score verantwoordt (gezien ik het boek niet volledig gelezen heb), is iets anders. Een positief puntje: Er zit wat filosofisch gedachtegoed in verwerkt. Maar het is onvoldoende om de leeservaring te verbeteren, laat staan te willen weten wie Godfried H. is. Naar mijn bescheiden mening, uiteraard. ( )