INFUUS;Robin Cook

De macht om het hart van een mens in zijn hand te houden, om het weer tot leven te brengen — daar leeft Dr. Thomas Kingsley voor. Het geeft een gevoel van euforie ; het is spelen of je God zelf bent. Sinds enige tijd heeft de briljante hartchirurg echter het gevoel dat zijn collega's in het Boston Memorial jaloers zijn op zijn succes. Zo jaloers dat ze een complot tegen hem beramen. Terwijl Thomas steeds woedender en humeuriger wordt, stelt Cassi, zijn jonge vrouw, die als co-assistent psychiatrie in het ziekenhuis werkt, zichzelf een aantal pijnlijke vragen. Ligt de oorzaak van het probleem in hun huwelijk? Of is Thomas overwerkt? Daarnaast wordt het ziekenhuis geconfronteerd met een reeks onverklaarbare sterfgevallen onder operatiepatiënten. Waarom willen sommige artsen — ook Thomas — daar niet over praten? Cassi probeert een antwoord te vinden op deze vragen en ontdekt al snel dat er iets vreselijks gaande is in het Memorial. Zou er sprake kunnen zijn van... moord?

IK HOORDE DE UIL MIJN NAAM ROEPEN; Margaret Craven

"Heb geen zelfmedelijden omdat je naar zo'n afgelegen parochie gaat," krijgt Mark Brian te horen wanneer hij als jong hulppastoor wordt uitgezonden naar het dorpje Kingcome, gelegen in een woest gebied in Brits Columbia. "Heb eerder medelijden met de Indianen. Jij weet niets en zij moeten je alles leren." Maar de jonge priester is, wanneer hij per boot langs de mooie, ruige kust naar de Baai van Kingcome vaart, vastbesloten om zijn missie goed te volbrengen, ook al is hij onbekend met het feit dat een ongeneeslijke ziekte de tijd die hij heeft om het vertrouwen en de liefde van zijn trotse en ondoorgrondelijke parochianen te winnen, sterk zal bekorten. Samen met de Indianen vist hij op zalm, jaagt hij op herten en neemt hij deel aan ceremoniële feesten — hij deelt in de blijdschap en het verdriet van deze eens zo machtige stam en hij heeft voldoende over de zin van het leven nagedacht wanneer de uil zijn naam roept...

PION; Felix Thijssen

Niemand heeft er ooit bij stilgestaan dat de aarde beroofd kan worden van haar eerste levenselement — zuurstof. Maar wanneer aardse ruimteschepen een paar miljard blauwalgen in de atmosfeer rond de planeet Venus loslaten, waardoor de kooldioxide — nodig voor de levensvormen aldaar — in zuurstof wordt omgezet zodat hun ras met uitsterven wordt bedreigd, betalen de Venusianen hun aardse aanvallers met gelijke munt terug. En voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid staan de leiders van de grote mogendheden pal naast elkaar om de catastrofale vernietiging van al wat leeft op onze planeet af te wenden. Een paar Nederlandse geleerden vinden op het laatste moment een afdoend tegenwapen, maar of de hun resterende tijd voldoende is... ?

KOFFERS; Ann Hall Whitt

De drie zusjes — waarvan de oudste nog geen acht jaar was — wisten niet wat het betekende om wees te zijn. Tot hun moeder stierf en hun vader uit wanhoop ging zwerven. Tot er een in het zwart geklede vrouw aan de deur van hun huis verscheen, die hen verzocht wat kleren in te pakken en met haar mee te gaan. "We waren te bang om er iets tegen in te brengen," herinnert Anne, het middelste zusje zich. "We hadden er geen idee van dat we pupillen van de staat waren — en dat we ons ouderlijk huis nooit meer zouden zien." De volgende twee jaar verhuizen de verschrikte, opgejaagde kinderen van een katholiek tehuis naar een weeshuis, en vandaar naar een aantal pleeggezinnen. En ofschoon ze doodsbang zijn dat ze zullen worden gescheiden, zien ze iedere verandering met moed en vertrouwen onder ogen en ze klampen zich vast aan hun enig en dierbaar bezit: drie kartonnen koffers met hun schatten uit het verleden.., een paar noten, een leeggelopen ballon en een gehavende pop. Uiteindelijk gaan ze weer naar een ander gezin ; voor een week, is hen gezegd, maar die verhuizing wordt het begin van een nieuwe, hoopvolle toekomst.

Bron: Readers digest 115