Pulse en una miniatura para ir a Google Books.
Cargando... En het vergeten zo lang : roman (2010)por Pauline Slot
Ninguno Cargando...
Inscríbete en LibraryThing para averiguar si este libro te gustará. Actualmente no hay Conversaciones sobre este libro. Het is zo goed geschreven dat je met plezier doorleest nadat je eenmaal bent begonnen. Dat je het verhaal eigenlijk al kent van horen zeggen en de afloop kunt voorspellen weerhoudt eerst- ik bracht het boek weer terug naar de bieb. Paar maanden later weer geleend en dan wel gestart. De mensen, hun betrekkingen, de indrukken van diverse landen, rangen, standen worden prachtig neergezet. Maruca komt subassertief, weinig sociaal, suggestibel over. Haar capaciteiten komen niet uit de verf en haar potenties als persoonlijkheid ook niet. Maruca zit in de slachtofferrol en Pablo is de gevierde man. Ze heeft geen vriendinnen die haar coachen, hoewel ze steun zoekt, maar er is een taalprobleem en ook een cultuurprobleem. Op blz 208 staat dan een prachtig gedicht van Neruda. Toen ik het aan iemand voor wilde lezen, hield ik het niet droog. Het is knap dat Pauline Slot het verhaal zo boeiend maakt, terwijl de personages zoveel afstotende eigenschappen tonen. Dat is meesterschap.
Geen snippet, maar opmerking van pgcm: via de link kun je een naar een radio-interview luisteren met Pauline Slot over deze roman. Aanbevolen (PGCM) Slot’s erg mooie fictieve roman is gebaseerd op een indrukwekkende verzameling van historische feiten. Hoewel de ongelukkige hoofdpersoon soms meer medelijden dan sympathie opwekt, voelen we uiteindelijk wel met haar moeizame levensstrijd mee. De roman geeft ook een aardig beeld van Neruda’s bezigheden en karakter, zij het van een eenzijdig perspectief, in de periode 1930-1965. In de titel heeft Slot haar liefde voor Neruda’s gedichten weten te combineren met de kern van Maruca’s leven: Ya no la quiero, es cierto, pero tal vez la quiero. Es tan corto el amor, y es tan largo el olvido Had dit zelf al hartverscheurende verhaal alleen door Pauline Slot verteld kunnen worden? Nee. Ook bij andere auteurs was het vast in goede handen geweest. Dat neemt niet weg dat Slot het, afgezien van die onmatig gedoseerde inleiding, goed gedaan heeft. Zij heeft Maruca een stem gegeven, waarmee nu haar radeloosheid weerklinkt, haar verdriet, maar ook haar onbenul en naïviteit. Slot heeft haar opgegraven, tot leven gewekt, haar karakter gegeven en dit in dramatisch opzicht uitgediept. Zou Neruda over het hoofd gezien hebben dat Maruca in potentie een prachtpersonage was? Zo ontspon zich voor Reyes een tragisch leven dat geheel in het teken stond van verlies. Met als dieptepunt het overlijden van hun 8-jarig dochtertje, dat in Gouda werd begraven. Slot: “Terwijl Neruda de mensheid bezong in zijn poëzie, liet hij zijn vrouw in feite gewoon zitten met dat dode kind. Het was heel duidelijk dat Maria op een gegeven moment werd gereduceerd tot een soort blok aan het been van Neruda, met al zijn succes.” Intrigerend voor Slot was vooral hoe een mens omgaat met zo’n serie aan verliezen. Slot: “In Spanje ging hun huwelijk definitief mis. Terwijl hij aan een onophoudelijke triomftocht bezig is, blijft zij naar hem hunkeren. Voor haar was er slechts verlies, voor hem enkel winst. Hoe je daarmee omgaat, vind ik heel interessant.”
No se han encontrado descripciones de biblioteca. |
Debates activosNingunoCubiertas populares
Google Books — Cargando... GénerosClasificación de la Biblioteca del CongresoValoraciónPromedio:
¿Eres tú?Conviértete en un Autor de LibraryThing. |
Het lijkt compleet en is het toch niet! Na het schrijven van deze biografie kwam men erachter dat Maruca óók nog vast heeft gezeten in Westerbork! Ik las het hier: http://bevrijdingsportretten.nl/portret/maruca-reyes-hagenaar/ Het is Pauline Slot nauwelijks kwalijk te nemen. Het is fantastisch dat ze Maruca Hagenaar een plaats in de geschiedenis heeft gegeven. ( )