I forget who said (want to think it was Pamuk), 'Every man's death begins with the death of his father', but it is that quote that this book kept whispering in my head. This is a simple story, a sad story, a story of death... a son returns home to central Java to see his dying father and tries to find meaning in his father's life and in his own in a world that makes little sense.

I looked out of the window again. Rubber plantations followed, fast one after the other. Small towns which I often used to pass through before, I now passed through again. And scores of memories, some bitter, some pleasant, invaded my thoughts at their own will. And it was then that I realized: sometimes a man isn't strong enough to fight against his own memories. And I smiled at my realization. Yes, sometimes unconsciously man is too strong and drowns his own awareness. I smiled again.

-----

On this earth men aren't born into the world in swarms nor do they return to the earth in swarms. One by one they come. One by one they go. And those who have not gone anxiously await the moment when their souls will fly away to who knows where... ( )

'Bukan pasar malam', is de originele titel van het boekje, 115 pagina's, en vat samen waarover dit schrijven feitelijk gaat: geen grote avondmarkt. Pramoedya Ananta Toer reist naar zijn vader die doodziek is, hij waakt en verzorgt zo goed als hij als oudste zoon kan. Pram, zoals hij wel in Indonesië genoemd wordt, deelt ons in zijn sterktes en in zijn zwaktes, in zijn kracht, in zijn twijfels. We leren Pram en zijn vader een beetje kennen. Op het einde van het verhaal - ik zal niet vertellen hoe dat verloopt - zegt een van de bezoekers, waarom worden we eenzaam geboren en waarom sterven we eenzaam, waarom kan het leven geen gezellige avondmarkt zijn, waar we samen komen en samen gaan.
De Nederlandse titel 'een koude kermis' treft de inhoud evenzeer goed, vader die zich zo inzette voor zijn land, zijn volk, is gesneuveld door de politiek, zegt een latere bezoeker. De politiek van eigenbelang, corruptie, na de onafhankelijkheid heeft hem teleurgesteld en ziek gemaakt… En zo is het leven vaak, geen gezellige avondmarkt, een koude kermis. ( )