I really loved The Book of Joy by the Dalai Lama and Bishop Desmond Tutu so I found this which, of course, fits a prompt! I have to say that I was a little bit dubious going in because what exactly is the Dalai Lama's job aside from being the Dalai Lama? So, I wondered how he could relate to "regular" job issues that most people face. Of course, the gift that the Dalai Lama embodies and shares is his total compassion for all, and so, although he may never be in the position of a burger flipper or a data entry typist, he can always see the human aspect within all things. I found this quite amazing as I tend to fall into cynical pretty darn quickly. He pointed out that what brings happiness isn't really the job itself but, of course, the person's approach to it and what they expect to get out of it. One example that stood out to me was a cashier who was always so personable and really enjoyed interacting with the customers and how a co-worker talked about how all of their shifts are more fun and better when they work with her. That is really a gift and makes you think about how small little actions from each of us can really go a long way to helping each other and ourselves. The world needs more souls like the Dalai Lama but maybe if I can step back from life and take even just a few moments to remember that each day and work with that mind frame, it could help make my world a little better too. ( )

See my blog post on it:

http://gypsylibrarian.blogspot.com/2005/12/booknote-art-of-happiness-at-work.htm... ( )

Using common sense and modern psychiatry, this illuminating book applies 2,500 years of Buddhist tradition to the contemporary struggles we face in finding our calling and performing our jobs. It asks of the Dalai Lama questions we all want answered about the nature of work and finding fulfillment, including: How does the relationship between our personal values and those of our employers affect happiness? What are the main sources of dissatisfaction and how can we cope with them? How do we deal with conflicts with coworkers and bosses? How do we deal with jealousy, anger, or hostility at work? How do we deal with boredom or lack of challenge? Unfair criticism? Job change and unemployment?

Once again, Cutler walks us through the Dalai Lama’s reasoning so that we know how to apply the wisdom to daily life. This is an invaluable source of strength and peace for anyone who earns a living.

Rispetto al libro da me precedentemente letto, ovvero l'arte della felicità, questo risulta più specifico e - per me - di più difficile attuazione. Senz'altro i concetti sono validi, ma riprogrammare la mente secondo tale visione significa - per me - stravolgere moltissime cose nella mia stessa mente.

Lo ritengo comunque un buon libro, che esprime concetti in un linguaggio semplice ed immediato e che in linea di massima può esser seguito senza troppo sforzo se si comincia per tempo a sviluppare tale concezione di pensiero (di modo da effettuare le scelte giuste in modo più consapevole, evitando così macro-correttivi in corsa). ( )

Al staat de naam van de Dalai Lama met grote letters op de voorkant van het boek, het is Howard C. Cutler die de tekst geschreven heeft en de woorden van de Dalai Lama in een jasje over zijn eigen aangedragen onderwerp (geluk op het werk) heeft gegoten. Het wordt dan ook duidelijk (net zoals het vorige boek met de titel De Kunst van het Geluk) vanuit de Amerikaanse cultuur gebracht, boeiend wellicht voor de Westerling maar veel minder voor andere culturen, denk ik.

Het boekje leest zeer makkelijk wat voornamelijk komt door de vele levende voorbeelden die Howard Cutler geeft vanuit zijn eigen leven en praktijk als psychotherapeut. Voorbeelden die voor een gemiddelde Westerling zeer invoelbaar zijn en daarmee de woorden van de Dalai Lama eenvoudig verduidelijkt en benadrukt.
Er wordt ook nogal wat herhaald waardoor je als lezer niet ontkomt aan de kern van wat de schrijver wil overbrengen. Persoonlijk vond ik een aantal herhalingen ietwat te veel van het goede en wilde ik wel roepen dat ik het nu wel begrepen had. Jaja, weinig boeddhistisch van mij, ik heb nog heel wat te leren.

Maar over het algemeen nam ik het boekje met plezier ter hand en werd al licht van stemming bij het idee dat ik er weer verder in zou gaan lezen. De luchtige uitstraling van de woorden gesproken door de Dalai Lama gaf mij het gevoel dat hij evenzeer het leven ernstig neemt als zo weet te relativeren dat het op zijn minst dragelijk en wie weet uiteindelijk de moeite waard maakt.
Een positivistische instelling zonder zweverig of irreëel te zijn. Beide benen stevig op de grond en met een brede lach. ( )