De eerste drie delen vond ik al behoorlijk heftig en intens. Maar bij het lezen van dit vierde deel lijken de eerste drie delen wel in het niet te vallen en slechts een opbouw te zijn geweest voor de gruwelijke onthullingen die in dit deel gedaan worden. Aghnar weet met Oda te ontkomen maar niet zonder een ongelooflijke prijs te moeten betalen. Wat dat precies is, laat ik liever aan de lezers over.

Het verhaal dendert in een razend tempo voort met extreme gevoelens van de hoofdpersonen. Van intense zelfmoordgedachten tot absolute wraakgevoelens. De tekeningen onderstrepen nog eens de fantastische wereld die Jodorowsky geschapen heeft met vele verschillende wezens in allerlei vormen, zowel biologisch als mechanisch als een mengeling daarvan.

Het slotakkoord van dit deel is de opmars naar een waanzinnig strijd tussen vader en zoon, tussen Aghnar en Staalkop, zoals de metabaronnen altijd met elkaar hebben gestreden. Het is moeilijk om niet onmiddellijk het volgende deel uit de kast te pakken. ( )