‘Het mistte. Van de bomen aan de overkant van het water waren de onderkanten niet te zien. Er viel ook vochtigheid, die
mij aanraakte op mijn kale kop en mijn gezicht. Overal was
rottend lover, daar stond ik met mijn schoenen bovenop. Niets
bewoog, voor wie niet goed keek – en niets was te horen, voor
wie niet goed luisterde. Maar door het zogenaamd roerloze
water gingen kleine rimpelingen, die zomaar ontstonden – die
kwamen natuurlijk van die neervallende vochtigheid. Niets bestaat immers dat niet iets anders aanraakt.'
– Jeroen Brouwers, Kroniek van een karakter

‘Een lach, een kus tot afscheid, een paar keer kiek i-j um
Moar dan, dan weat i-j zeker: hier keer i-j ens weer um'
– Joop Wilbrink, Ulft blif Ulft

‘Take me from this place I know
The ruined landscapes that I once called home'
– Conrad Keely, Source Tags & Codes