Este sitio utiliza cookies para ofrecer nuestros servicios, mejorar el rendimiento, análisis y (si no estás registrado) publicidad. Al usar LibraryThing reconoces que has leído y comprendido nuestros términos de servicio y política de privacidad. El uso del sitio y de los servicios está sujeto a estas políticas y términos.
O autor fala da sua infancia contando como descubriu a existencia mediante as palabras. Un ensaio autobiografico no cal a amizade dos libros se mestura coa autoburla dun enfant terrible. Unha reflexion sobre a ensonacion [maxia?] das lecturas, a aprendizaxe turbulenta dun ser humano, os xogos dun cativo no medio das convulsions dun seculo que nace. Un neno e a sua aventura anecdotica e psicoloxica da paixon polas historias que ainda non se chaman Literatura, que logo se converte nunha aventura vital e definitiva, a dos compromisos coa vida, cos humanos, cos libros. Un libro de xogos e retranca, un libro para aprender a ler, un libro para aprender a vivir as contradiccions entre a escritura obrigada e a vida necesaria. Traducion do frances de Dulce Ma Fernandez Grana e Francois Davo.Ilustracion da capa: Anxel Huete.… (más)
El filósofo, desde su recuerdo de niño, narra y describe el recuerdo de las palabras. Estos actos que ya son mecánicos, en el hombre, él los revisa, con ojos de niño, es decir, posicionándose en el tiempo de su niñez, pero con el conocimiento del filósofo. Apasionante lectura. No, para leer "de un tirón", de una vez, como un cuento. El lector debe detenerse y reflexionar, al mismo tiempo, acerca de sus propias palabras y de su propia escritura. ( )
Información procedente del conocimiento común inglés.Edita para encontrar en tu idioma.
To Madame Z
Primeras palabras
Información procedente del conocimiento común inglés.Edita para encontrar en tu idioma.
In Alsace, around about 1850, a schoolmaster, burdened with children, agreed to become a grocer.
Citas
Información procedente del Conocimiento común francés.Edita para encontrar en tu idioma.
[...] les familles, bien sûr, préfèrent les veuves aux filles-mères, mais c'est de justesse.
Il ne fallut pas longtemps pour que la jeune veuve redevînt mineure : une vierge avec une tâche.
Il n'y a pas de bon père, c'est la règle; qu'on n'en tienne pas grief aux hommes mais au lien de paternité qui est pourri.
[...] tous les enfants sont des miroirs de la mort.
"J'ai commencé ma vie comme je la finirai sans doute : au milieu des livres. Dans le bureau de mon grand-père, il y en avait partout: défense était faite de les épousseter sauf une fois l'an, avant la rentrée d'octobre. Je ne savais pas encore lire que, déjà, je les révérais, ces pierres levées; droites ou penchées, serrées comme des briques sur les rayons de la bibliothèque ou noblement espacées en allées de menhirs, je sentais que la prospérité de notre famille en dépendait."
Aux récits improvisés, je vins à préférer les récits préfabriqués; je devins sensible à la succession rigoureuse des mots
Je n'ai jamais gratté la terre ni quêté des nids, je n'ai pas herborisé ni lancé des pierres aux oiseaux. Mais les livres ont été mes oiseaux et mes nids, mes bêtes domestiques, mon étable et ma campagne: la bibliothèque, c'était le monde pris dans un miroir; elle en avait l'épaisseur infinie, la variété, l'imprévisibilité.
Ma vérité, mon caractère et mon nom était aux mains des adultes; j'avais appris à me voir par leurs yeux; j'étais un enfant, ce monstre qu'ils fabriquent avec leurs regrets.
l'appetit d'écrire enveloppe un refus de vivre
Je n'écrirais pas pour le plaisir d'écrire mais pour tailler ce corps de gloire dans les mots. A la considérer du haut de ma tombe, ma naissance m'apparut comme un mal nécessaire, comme une incarnation tout à fait provisoire qui préparait ma transfiguration : pour renaître il fallait écrire [...]
Nulla dies sine linea. C'est mon habitude et puis c'est mon métier. Longtemps j'ai pris ma plume pour une épée, à présent je connais notre impuissance. N'importe : je fais, je ferai des livres; il en faut; cela sert tout de même. La culture ne sauve rien ni personne, elle ne justifie pas. Mais c'est un produit de l'homme : il s'y projette, s'y reconnaît; seul, ce miroir critique lui offre son image
Últimas palabras
Información procedente del Conocimiento común francés.Edita para encontrar en tu idioma.
Du coup ma pure option ne m'élevait au dessus de personne: sans équipement, sans outillage je me suis mis tout entier à l'oeuvre pour me sauver tout entier. Si je range l'impossible Salut au magasin des accessoires, que reste-t'il? Tout un homme, fait de tous les hommes et qui les vaut tous et que vaut n'importe qui.
O autor fala da sua infancia contando como descubriu a existencia mediante as palabras. Un ensaio autobiografico no cal a amizade dos libros se mestura coa autoburla dun enfant terrible. Unha reflexion sobre a ensonacion [maxia?] das lecturas, a aprendizaxe turbulenta dun ser humano, os xogos dun cativo no medio das convulsions dun seculo que nace. Un neno e a sua aventura anecdotica e psicoloxica da paixon polas historias que ainda non se chaman Literatura, que logo se converte nunha aventura vital e definitiva, a dos compromisos coa vida, cos humanos, cos libros. Un libro de xogos e retranca, un libro para aprender a ler, un libro para aprender a vivir as contradiccions entre a escritura obrigada e a vida necesaria. Traducion do frances de Dulce Ma Fernandez Grana e Francois Davo.Ilustracion da capa: Anxel Huete.