More than slightly mind-boggling. The intricate connections among the people/marriages profiled here! A work of enormous scholarship, but lightly worn. Thoroughly enjoyed this. ( )

Ergens in het derde hoofdstuk vroeg ik me af of het wel een goed idee was, één boek over zeven 'huwelijken'. De focus ligt maar op een aspect van het leven: de liefde. Wat met al de rest? Zeker als het over kunstenaars gaat en hun werk grotendeels buiten beeld blijft.

Uiteindelijk valt het wel mee, vooral omdat alle levens zich afspelen in hetzelfde tijdsgewricht en hetzelfde sociale milieu, met Ottoline Morell als spilfiguur. De personages verkeren in dezelfde kringen. Roiphe had er een sociologische studie van kunnen maken. Hoe komt het dat in het Engeland van de vroege twintigste eeuw zoveel schrijvers het klassieke huwelijk in vraag stellen, niet (alleen) in schrift, maar ook in praktijk? Maar ook zonder analyse blijft het boeiende lectuur. Ook al omdat Roiphe echt wel probeert haar personages te begrijpen.

In het hoofdstuk over Vanessa Bell wordt duidelijk hoe dankbaar het is om schrijvers als onderwerp te nemen. Ze zijn erop getraind hun gevoelens en gedachten onder woorden te brengen, in hun publicaties, maar ook in brieven en dagboeken. Schilders zoals Vanessa Bell en Duncan Grant komen niet zelden woorden te kort.

Als je tijd hebt, ga dan op zoek naar de biografieën. Maar als je die niet hebt, is dit een interessant inkijkje in een boeiend milieu in een boeiende periode. ( )

"It comes to me, reading even the most tormented diary entries, the most pained accounts of jealousy, the most troubled fragments of memoir:these are love letters. There is Vanessa Bell stepping into a bath while Duncan shaves at the sink; there are h g wells and Rebecca west winding their way through Parisian streets, lost and arguing; there is Katherine Mansfield rushing to the French market to buy violets for murrays arrival; there is Vera Brittain carrying the orange tinted pink roses Roland gave her as she walks down the aisle to marry another man: these hours lived, painful, messy, exhilarating, richly chaotic, are another kind of art"

This and other beautiful glimpses into the lives of the Bloomsbury set both inspire and intrigue in this book which manages to be both gossipy and erudite in its examination of seven literary marriages. A guilty pleasure that is not a guilty pleasure. ( )

The subjects of this book are interesting and their stories are full of drama and emotion. The author does a good job of bringing the reader into the intimacy of the situations. The author inserts her own opinions at a few key points and they are inconsistent with the facts she has only just presented but that one small flaw aside I recommend it. ( )

So, I really enjoyed reading this book, which was basically just a series of gossipy essays on the love lives of prominent London literary and cultural figures, including HG Wells-Rebecca West, Katherine Mansfield, Elizabeth von Arnim, and the strange love triangles that formed around Vanessa Bell and Virginia Woolf. Roiphe may have had a larger, more politicized intent behind compiling these stories -- she lays out her reasons for picking these figures and for finding their marriages worthy of study in a lengthy introduction -- and I was intrigued by the idea that the figures under consideration in this book self-consciously tried to find alternatives to traditional marriage, were torn between Victorian ideals and modern ideas, and often fell into the very traps they were trying to structure their relationships to avoid. A lot of the behavior Roiphe describes seems rather bizarre and destructive, and although she doesn't overlook the impact that had on the partners in these relationships and on their offspring, she generally avoids being judgey & the whole thing generally comes off as great fun. I had a great time with this one. ( )