Zvi Luria, a retired road engineer, lives in Tel Aviv with his wife Dina, a pediatrician. Zvi has recently been diagnosed with dementia--forgetting people's names and the code to his car. His wife and doctor think the progress of the disease would be slowed if became more involved with life, which results in Zvi becoming the unpaid assistant to a young road engineer (who is also the son of one of Zvi's former colleagues). The young engineer has been tasked with designing a road through a crater in the Neghev desert for military use. For reasons they want to keep from the authorities, Zvi and the young engineer want to build a tunnel through a hill for the road rather than destroying the hill, which would be a cheaper option.
Although there is a lot about road building in this book (and also a lot about the plight of the Palestinians in Israel), I read the book more as a portrait of a long, good marriage, as well as a story about the perils of aging. Zvi and Dina must come to terms with and live as best they can with Zvi's condition. The book is narrated from Zvi's point of view (and the confusions and mishaps he suffers as a result of the dementia are brilliantly portrayed). The portrait of Dina (through Zvi's eyes) is also beautifully conveyed. This was a lovely little book.

4 stars ( )

Een gepensioneerde Ir met dementie wordt therapeutisch weer ingezet bij het ontwerpen van een militaire weg. Problemen met uitgestippeld traject dat de bivakplaats kruist van een Palestijnse familie, die oorspronkelijk stamt uit een grootse vergane Nabatese cultuur. Slechts enkelen weten af van het bestaan van deze mensen: de jonge Ir., een oude legerofficier en uiteindelijk onze hoofdfiguur. De oplossing van het bouwproject ligt in het uitgraven van een tunnel en een bevochten goedkeuring gebeurt niet op basis van een of andere 'Palestijns/Joodse' kwestie, maar enkel op basis van een archeologisch toestand. Opmerkelijk is dat in het hele verhaal nergens de politieke problematiek in Israël een rol speelt.
Tegen deze achtergrond speelt zich de hoofdlijn af van het eigenlijke verhaal. Het gaat over de optredende dementie van de gepensioneerde ingenieur, die zijn ziekte wil maskeren en er vrij optimistisch over heen gaat. Tot zekere confrontaties met zichzelf. Een moeilijk aanvaardbaar proces, een zware ziekte die zijn vrouw treft, de aanstaande pensionering van deze arts, het overlijden van een demente tante...: dit alles komt gelijktijdig.
Om het verergeren van zijn toenemende dementie voor te zijn en zijn drang om dan nog eens tijdig de werf in de woestijn te gaan bekijken, neemt de oude Ir. een overhaaste beslissing. Hij verplaatst zich met zijn eigen auto en dit zonder medeweten van zijn familie maar wèl met toevallig opgepikte mensen aan zijn stuur naar die werf...
In het verhaal krijgen we tevens ook meer zicht op het beleven van het dementeren, vanuit het standpunt van de betrokkene zelf. Het vertelperspectief ligt in het hele boek bij onze hoofdfiguur zelf. Mooi verweven.
Eenvoudig kernverhaal op de achtergrond, maar erg mooi verweven met het èchte verhaal.
De titel van het boek 'Tunnel' kan dan ook gezien worden als een metafoor voor de vernauwende tunnelvisie van het bewustzijn.... mijn score : 3,5
G.T. ( )

Bij Zvi Luria, een gepensioneerde civiel ingenieur uit Israël, is beginnende dementie in de vorm van atrofie vastgesteld. Voornamen ontschieten hem, de startcode van de auto en noodnummers draagt hij op een briefje bij zich. Zijn vrouw, kinderarts, kwakkelt ook zelf met haar gezondheid. Om de tijd toch nuttig te besteden en zijn expertise te laten gelden, mag hij als part-time onbezoldigd assistent bij zijn opvolger, Asaël Maimoni aan de slag bij een project voor de aanleg van een militaire weg in de Ramon krater in de Negev woestijn.

Abraham Yehoshua weeft de progressieve dementie in het eigentijde Israël gesitueerde verhaal met de verhoudingen tussen Israëli's en 'minderheden' en de Palestijnen en de omgang met de eigen historie rond hoofdpersoon Luria wiens ziektebeeld medelijden oproept en ondeugend gedrag een glimlach. Onderwijzer en archeoloog Sjibbolet die op een heuvel tussen oude Nabateese ruïnes een familie beschermt en Luria willen beiden uit eigen overtuigingen een tunnel in plaats van radicaal de heuvel af te graven. De tunnel is meesterlijk gecomponeerde roman, de vertaling van Kees Meiling loopt soepel en wijst de lezer met voetnoten op de woordspelingen en stijlfiguren in het Hebreeuws. ( )

Eennouder echtpaar wordt geconfronteerd met beginnende dementie van de man ( )

"From the award-winning, internationally acclaimed Israeli author, a suspenseful and poignant story of a family coping with the sudden mental decline of their beloved husband and father-an engineer who they discover is involved in an ominous secret military project"--