Er bestaat een verhaal over keizer Hadrianus, vertelde ik. Op een dag werd hij gepasseerd door een jood die hem groette. Vrede zij met u, zei de jood. De keizer riep woedend: wat denkt die jood wel? Hij groet mij alsof ik zijn gelijke ben! Breng hem ter dood! Daarna kwam er een andere jood voorbij, die gezien had wat er met de eerste was gebeurd. Behoedzaam, zonder te groeten, liep hij om de keizer heen. Hoe durft hij? schreeuwde Hadrianus. Hij loopt mij, de heerser over een machtig imperium, voorbij of ik een hond ben. Dood hem onmiddelijk! De raadgevers van de keizer begrepen dit niet. De eerste jood heeft u laten ombrengen omdat hij groette, de tweede omdat hij het naliet om te groeten, zeiden ze. Dat is toch niet logisch? Keizer Hadrianus antwoordde: jullie hoeven mij niet te vertellen om welke reden ik de joden moet doden. Ik zal altijd wel een voorwendsel vinden.