In Dubai ontmoet Kader Abdolah zijn moeder en zijn zuster. Zijn zuster heeft hij niet meer gezien sinds zij is opgepakt en gevangen gezet terwijl Kader Abdolah zelf kon ontkomen. Zijn ouders zijn een keer in Amsterdam geweest. Nu is zijn vader gestorven en moeder is dement aan het worden. De reis naar Dubai kan nog net. Maar moeder creëert haar eigen werkelijkheid, net zoals ze dat vroeger thuis deed door achter een gordijn te gaan zitten en verhalen te vertellen. Het wordt dus een wonderlijke reis, waarvan het eind toch door de zus lijkt te worden bepaald.
Als geen ander kan Abdolah de werkelijkheid en de fantasie zo mooi door elkaar laten lopen.

De in ballingschap levende Iraanse schrijver ontmoet in het onwezenlijke decor van Dubai nog één keer zijn moeder en hij gaat mee in haar door dementie beïnvloede beleving van de dagen die ze samen doorbrengen. ( )