Pierre Drieu La Rochelle (Parijs, 3 januari 1893 - Parijs, 15 maart 1945) was een Frans schrijver van romans, kortverhalen en essays.

Leven en werk[bewerken]
Drieu La Rochelle diende als jonge jongen als militair in de Eerste Wereldoorlog, wat grote invloed had op zijn verdere carrière. Na de oorlog kwam hij terecht in de Franse literaire kringen, wat hem in contact bracht met Louis Aragon en het surrealisme. In deze tijd schreef hij een aantal romans over de nutteloosheid van het naoorlogse leven en de wens om te ontsnappen aan het alledaagse bestaan. In 1931 schreef hij een van zijn bekendste werken, Le feu follet, een kortverhaal over de laatste dagen in het leven van een drugsverslaafde die zelfmoord pleegt. Ook schreef hij in deze tijd een aantal politieke essays waarin hij pleitte voor een verenigd Europa (Mesure de la France, Le Jeune Européen).

Drieu, die zich tot 1931 altijd tegen Hitler had gekeerd, begon zich in 1934 toch in te laten met de ideeën van het fascisme. Hij was van 1936 tot 1939 lid van het fascistische Parti Populaire Français van Jacques Doriot. In 1939 schreef hij de roman Gilles, waarin de hoofdpersoon een politieke en sociale ontwikkeling doormaakt, vergelijkbaar met de situatie waarin Drieu zich zelf bevond.

Toen Duitsland in 1940 Frankrijk binnenviel was Drieu een fel voorstander van collaboratie. Na de bevrijding van Parijs in 1944 moest Drieu zich, bang voor represailles, verstoppen. Op 15 maart 1945 pleegde hij zelfmoord.