NANCY, WAAR ZIJN JE KINDEREN?; Mary Higgins Clark

Zeven jaar tevoren had Nancy Eldredge haar naam veranderd en heur haar laten verven, en was ze naar de andere kant van het Noordamerikaanse continent gevlucht, vastbesloten de gruwelen die ze achter zich liet te vergeten. Nu had ze een nieuw thuis, een andere echtgenoot en twee lieve kinderen. Het verleden scheen voor eeuwig te zijn begraven. Maar toen, op een morgen — verdwenen haar kinderen. En gezien het zeven jaar geleden gebeurde, richt het onderzoek zich voornamelijk op Nancy, die door de politie van moord wordt verdacht en door haar eigen man met twijfel wordt bezien. "Nancy, waar zijn je kinderen?" vragen ze maar steeds.

DE WIJNGAARDEN VAN YARRABEE; Dorothy Eden

In deze meeslepende roman, vol romantiek en tragiek, heeft Dorothy Eden een levendig beeld geschilderd van het veeleisende, en soms gewelddadige leven van de Australische pionier in de eerste helft van de negentiende eeuw. Dit is de geschiedenis van Yarrabee, een wijngaard in New South Wales, in de tijd der eerste kolonisten, en van de mensen wier leven erdoor werd beheerst. Gilbert Massingham, trots, ambitieus en hartstochtelijk, heeft drie doelen in het leven — een groot, stijlvol huis te bezitten, een mooie, elegante vrouw te kunnen onderhouden, en de beroemdste wijngaard van de jonge kolonie tot ontwikkeling te brengen. Het huis was al betrekkelijk spoedig gebouwd, met hulp van veroordeelden die als bouwarbeiders werden ingezet. De druiven bleken goed te gedijen in de aarde van het district Parramatta. En eindelijk kon Gilbert dan ook zijn adembenemende Engelse toekomstige vrouw laten overkomen. Maar al lieten wijnranken zich licht overplaatsen van de oude naar de nieuwe wereld, voor het tengere, aristocratisch opgevoede bruidje gold dat niet. Eugenia Massingham ervoer slechts weerzin voor het koloniale Australië — het meedogenloze land en klimaat, en de nog meedogenlozer behandeling van de vertwijfelde veroordeelden. Haar angsten en Gilberts ambities vormden de voedingsbodem voor een steeds schrijnender onbegrip voor elkaar, en beiden, hij zowel als zij, zochten elders troost en houvast...

DE MAN MET DE BASKENMUTS; Hans Blickensdörfer

In 1970 had de hele wereld het over de ontvluchting uit de strafkolonie van Cayenne, want toen was net Papillon verschenen. (Deze titel is opgenomen in deel 52 van de serie Het Beste boek). Ook Hans Blickensdörfer was enthousiast over het boek, en na een voetbalwedstrijd ergens in Zuid-Amerika, die hij in zijn hoedanigheid als sportverslaggever had bezocht, reisde hij door naar Venezuela om de daar wonende, van de ene dag op de andere beroemd geworden auteur te interviewen. Henri Charrière en hij mochten elkander ogenblikkelijk, en het interview groeide uit tot een gesprek dat dagen in beslag nam en gedurende welk Blickensdörfer ten slotte ook vertelde over zijn eigen vlucht, een vlucht uit Charrières vaderland, namelijk Frankrijk. Hij moest er een boek over schrijven, vond Papillon. Dat plan had Blickensdörfer al 25 jaar in zijn achterhoofd, maar na deze woorden van Henri Charrière kwam het dan eindelijk tot uitvoering ervan. Nadat het boek eenmaal geschreven was, gaf hij het de titel De Man met de Baskenmuts mee, omdat de baskenmuts voor hem de allergrootste Franse uitvinding was — je kon er een kale kop geheel en al mee camoufleren. Het boek van Hans Blickensdörfer is niet alleen in Duitsland een groot succes geworden, het is intussen in niet minder dan dertien talen vertaald. "Als iemand die het grote avontuur van de vlucht met al zijn hoogte- en dieptepunten zelf intensief heeft doorleefd," schreef Henri Charrière over De Man met de Baskenmuts, "treft mij vooral de samengebalde, niet aflatende spanning van dit boek, maar ook heb ik veel bewondering voor de verzoeningsgezindheid en humor die eruit spreken, en die onmiddellijk na de gebeurtenissen zelf nooit tot ontwikkeling hadden kunnen komen."

BICHU DE JAGUAR; Alan Caillou

Een jager staat aan de oever van een woeste, tropische stroom. In het oerwoud ziet hij iets bewegen — een jaguar. Hij heft zijn geweer, schiet, en de grote kat verdwijnt. Ernstig gewond verbergt Bichu zich in het schaduwrijke woud. Als de eerste afschuwelijke schok voorbij is, worden verder al haar handelingen bepaald door één enkel instinct — als ze dan moet sterven, dan moet dit gebeuren in de grot waar zij geboren is, te midden van de haar vertrouwde bomen en rotsen, vele dagtochten verwijderd van waar zij zich bevindt. Een Indiaan genaamd Urubelava — de koppige — trekt onderwijl met zijn dochtertje, Marina, naar de grote rivier om rubberbomen te gaan tellen. Als ze op Bichu's sporen stuiten, zweert Urubelava de jaguar te zullen vangen voor de waardevolle huid. En als hij zich dit eenmaal heeft voorgenomen, hangt van het welslagen van deze onderneming zijn gehele eer als man en vader af. Voor Marina slaat de opwinding van de jacht echter al gauw om in onuitsprekelijke vrees. Nieuwe en ongekende emoties knagen aan haar loyaliteit jegens haar vader. Ze heeft in de ogen van de jaguar gekeken en daarin ware schoonheid gezien. Er volgt een dramatische achtervolging in de onvergelijkelijke wereld van het betoverende, machtige, ontembare oerwoud, tot ten slotte jager en opgejaagde van aangezicht tot aangezicht staan. En bij die confrontatie openbaart zich iets van het wezen van het leven zelf.

Bron: Readers digest 93