Ik vond de plot niet origineel, maar wel leuk. Trage start inderdaad, maar dat vind ik niet zo erg. Ik ga deel 2 zeker lezen. Ik denk echter niet dat ik hem meteen ga aanschaffen, want ik vind het wel een duur boek en er stonden wel erg veel fouten in deel 1. Dus ik kijk wel of ik het ergens goedkoop als tweedehands op de kop kan tikken of ik leen hem eerst om te kijken of het tweede deel minder fouten heeft. ( )

Het is niet mijn genre, die fantasy. Ik vond het boek te dik, soms warrig, soms saai. Maar er zaten ook mooie stukken in vol verlangen (naar de overleden vader). Het boek begint met een cliffhanger die aan het einde niet is opgelost. Maar dit was dan ook nog maar deel 1. ( )

Het verbaast me een beetje dat ik dit boek zo leuk vond om te lezen hoewel mij continue allerlei elementen opvallen die zo uit andere fantasyromans overgenomen zijn. Het verhaal is niet origineel, ook niet perse verrassend, maar toch plezierig om te lezen. Omdat het een nieuw verhaal is met bekende elementen, geeft het mij een beetje het gevoel als van de eerste keer dat ik Harry Potter of Legend of the Seeker las.

Veel van de magische elementen zijn makkelijk terug te herleiden naar eerdere fantasyboeken, laten we beginnen met Terry Pratchet: Unseen university vs. untraceable unversity? Het communiceren met medemagiërs door te schrijven in een speciaal notitieboek? Lijkt verdacht veel op de manier van communiceren die lord Rahl gebruikt in Legend of the Seeker. Maar natuurlijk is het vooral Harry Potter waar de vergelijking makkelijk mee te maken valt: een jong volwassene, ouderloos (nou ja vaderloos in ieder geval) en zich niet bewust van magische krachten. De familie uitgeroeid door magiërs, kabouters als bedienden, chocola om te herstellen van spreuken en een verdachte strenge professor die wellicht toch aan de goede kant staat? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Toch heeft "de verborgen universiteit" ook een eigen identiteit en een eigen charme, waardoor ik het leunen op bekende verhalen voor lief neem.

Het verhaal verloopt niet altijd even soepel, soms wordt er ineens veel te veel niet direct relevante informatie gegeven, soms volgt de ene scene de andere veel te snel op en heb je als lezer de neiging jezelf achter de oren te krabben "waar heb ik wat gemist?". Er zijn voldoende losse eindjes om op voor te borduren in volgende delen, hoewel deze losse eindjes ook niet dusdanig frustrerend zijn dat het echt nodig is om de trilogie uit te lezen. Ik blijf hopen op een leuke romance voor Alexa en een interessante onthulling over het verleden van Rafiel.

Een leuk sci-fi boek, geschreven door een Nederlandse, deel twee heb ik meteen uit de bibliotheek gehaald! ( )

Ik begon wat terughoudend aan dit boek na dat ik wat negatieve reacties had gehoord. Het viel echter alles mee. De auteur neemt de moeite om het verhaal goed op te bouwen en in alle rust de belangrijkste personages de introduceren. Alexa's beginperiode bij Carnforth Park University wordt geloofwaardig in beeld gebracht. De verhaalopbouw en afwikkeling zit goed in elkaar en dat is een groot pluspunt.
Dat spreek en schrijftaal soms wat door elkaar lopen en niet altijd goed uitgebalanceerd zijn, is een minpuntje, maar vergeeflijk bij een debuterende schrijver. Wel irritant vond ik het veelvuldig engels in een roman door een Nederlandse schrijfster (dus niet vertaald) en op plekken waar het niet nodig was. Daardoor werd in een gesprek bijvoorbeeld de indruk gewekt dat het in Nederlands plaatsvond terwijl een van de hoofdpersonen Engelstalig is. Dat vond ik erg onlogisch.
Een ander minpuntje was dat de heldin zelf nogal in zelfmedelijden zwelgt af en toe. Haar groeiende zelfkennis brengt dat gelukkig weer wat in balans. Al met al een prettige leeservaring! ( )

Ik heb het een 7 gegeven.
pro:
- Leuk boek
- lekker vlot te lezen
- best wel een paar goede ideeën.
anti:
- Hier en daar een HP kloon-idee
- af en toe teveel uitleg ala Wiki, zodat het iets de langdradig wordt en best korter had gekund
- en op sommige plekken echt onverwacht naar andere scenes overspringend.
- en een vaag einde

Die laatste dingen maakt dat het van mij geen 8 krijgt, maar een 7 ( )