Tommy Wieringa

Wieringa heeft het slim aangepakt. Naar verluid heeft hij zijn vrienden, kennissen en familie allemaal naar boekwinkels gestuurd om te vragen naar dit boek. Binnen no-time hadden alle gerenommeerde boekhandels stapels besteld. Het recept voor een bestseller.

Toch was het niet alleen hype, ook de recensies waren goed. Toen bleek dat Tommy en ondergetekende de geboorteplaats delen, was ik overstag. Ik wilde weten waarom Joe Speedboot (leuke boektitel) zo populair is geworden.

Halverwege het boek vroeg ik me af of ik niet per ongeluk een kinderboek zat te lezen. Of ben ik onbewust op een trend gebotst? Na DBC Pierre nu weer Tommy Wieringa, kinderboeken die per ongeluk bij de volwassen literatuur zijn terecht gekomen. Is het zo dat volwassenen na het lezen van Harry Potter geen echte boeken meer kunnen lezen?

Hoe dan ook, het boek las lekker weg. Dat kun je als een compliment aan de schrijver zien, aan de andere kant heb ik toch de indruk dat het een gebrek aan diepgang was. Voor mij is Joe Speedboat een leuk boek, maar niet meer dan een dat, geschikt voor de boekenlijst van 5 Havo, al zal ook menig VMBO-er dit boek leuk vinden. Alhoewel, VMBO-ers die lezen, die bestaan toch nauwelijks meer?

Het verhaal over de drie opgroeiende vrienden en de bevallige Zuid Afrikaanse PJ kabbelt niet, er gebeurt genoeg om niet te vervelen. Joe Speedboot is misschien wel een metafoor die ik nooit echt heb begrepen, Fransje is een interessante hoofdfiguur. Kortom, ik blijf duale gevoelens houden bij dit boek. Misschien moet ik helemaal niet zo moeilijk doen. Gewoon zeggen dat het een leuk verhaal is. Ik betwijfel of ik het over 3 jaar kan navertellen. Dat dan weer wel.… (más)