Paul Mennes

Zelf-destructieve en sadistische novella gebracht in een vulgair-poëtische taal waarin Mennes de consumptiemaatschappij met de grond gelijk maakt in een waterval van kurkdroge humor en intriest tienerleed. Het verhaal vloeit net niet vlot genoeg naar mijn goesting, maar zeker de moeite waard; Mennes kan heel goed met taal spelen.

Ik heb een beetje hetzelfde gevoel als bij [b:Soap|3318920|Soap|Paul Mennes|https://d.gr-assets.com/books/1295717402s/3318920.jpg|3356678], ik mis nog net die "klik" om écht heel goed te zijn. Misschien een herleesboek. Voor de rest ben ik weer een beetje zekerder dat Mennes heel veel houdt van SM én aardappelchips. Maar wie niet?


PS: Ik weet niet of hij het zelf heeft bedacht, maar ik vind 'Nietzsche's Machine' toch de ultieme translinguïstische pun.

PPS: Leuke ontdekking, of meer waarschijnlijk, herontdekking (ik ben het waarschijnlijk vergeten omdat dit boek al menig jaar in mijn kast ligt te wachten), is dat mijn tweedehandse boek blijkbaar in '95 gesigneerd is door Paul Mennes himself, gericht tot een zekere Lieve. Zo heet ik weliswaar niet, maar ik kan er altijd 'Lieve Jelle' van maken.

★★★½… (más)