David Cohen (24) (1882–1967)

Ik was dit boek al lang vergeten, maar de kronkels van het geheugen zijn werkelijk ondoorgrondelijk: plots had ik het weer voor mijn ogen: vijf dikke banden, in de plaatselijke bibliotheek, ergens midden jaren '70. Ik las enkel het eerste deel. Het was zware lectuur voor een 13/14-jarige, want heel kleine lettertjes heel nauw samengedrukt op de pagina's en amper illustraties, maar het sprak ongelofelijk tot mijn verbeelding. De onderliggende these was duidelijk: de mensheid had zich opgewerkt uit de nevelen der historie, en bijna elke tijdsperiode was alweer een glorieuze stap vooruit. Uiteraard sterk westers-Europees gericht en vooral de "geestelijke wereld" (kunst en letteren) werd als summum van het menselijke kunnen voorgesteld. Aandoenlijk.… (más)