Ik vond dit een heel interessant boek om te lezen. Het boek gaf mij een beeld van de Watersnoodramp die ik nog niet kende. Eigenlijk wist ik überhaupt weinig over deze gebeurtenis, terwijl het toch niet heel lang geleden gebeurt is en ook niet heel ver weg is. Het verhaal is geschreven uit het oogpunt van Liesje, aan het eind van het boek blijkt dat Liesje daadwerkelijk bestaat en dat dit boek echt haar verhaal is. Dat maakte het voor mij een nog leuker boek! Ik kon het zeer waarderen dat dit boek de Watersnoodramp beschreef uit het oogpunt van een achtjarige, dit geeft toch een ander beeld dan een boek wat vanuit volwassenen is geschreven. Het duidelijkst werd dit toen Liesje naar buiten wilde om haar konijn te redden. Dit mocht niet van haar vader en later bedacht Liesje dat haar konijn dan maar naar Engeland moest zijn gedreven. In een boek geschreven vanuit een volwassene, zou dit niet gebeuren.
Ik zou dit boek zeker aanraden aan leerlingen die geïnteresseerd zijn in geschiedenis maar geen behoefte hebben aan veel details. Ik vond het leuk dat het boek echt alleen Liesjes verhaal vertelde en niet ook nog allerlei geschiedenisfeiten opnoemde. Hiervoor was aan het eind van het boek een hoofdstuk ingericht, maar het verhaal zelf was toen al afgelopen. ( )